Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKeRGjEtmKg
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwzzIBpaIdK
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3M6EECWx8B
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmS6nuttovx
"Yanvar."39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6jv08xuvAX
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡouWxystMR6
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6F1SB3BUWU
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjHTsS69YMT
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSfJ9RvShRq
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqFU3dafSvC
"Evet."39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRt1rM3VqCo
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGTSTQGS8Wr
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbObvUX9lPk
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0KHWdHF5aS
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNXdr1aPDSC
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTJI1FZ40tR
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡn71Hm1nzRT
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7NYwi6Lwwi
"İstersen tartışalım."39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLj9VPtafgp
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXOQzpsTavg
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡonPIeoHpyg
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4ksggDH0KJ
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡY61Cf4yYDD
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3JJKWBPucu
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYL5VveWm09
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmtI0xPU38W
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUWIYoe1lAn
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLLb5CJHaB9
"Dost. Uyan."39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKR7F4PLFuO
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYMK46GqBoW
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo5x4RofpS1
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnjamase3vX
"Donarak öleceksin."39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡb7gU0pHN7Y
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQY4VL20K3c
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN9J5VyS9zV
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOiZB5PuHLu
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnTyZNNwIpe
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsctoph12hA
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡl7YqKD9xVP
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡycnUwuywoP
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ27MJ32qZo1
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡropuA2lLqp
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHH54GtoELe
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm5c19JId0C
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7hryIVqxP9
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFBXtOHfwUY
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyLZXrZrVg6
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGeZDGpToeN
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQI5tN2RUSB
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkuuMX148bs
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPD7ahE1H3H
39Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1bwRS46dzQ
Penana
search
Loginarrow_drop_down
Registerarrow_drop_down
