Mojemu Panu, Jezusowi Chrystusowi
Jafet I136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡem9Mkhv8qF
Sprawa śmierci córki
136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9zDfm4k4XG
Słońce prażyło niemiłosiernie, a gorący piasek parzył jej bose stopy. Mąż leżał obok, cały we krwi, a ona powoli, ale jednak żegnała się z życiem. Podróż z ukochanym do pobliskiej wioski Hamod w celach handlowych nie miała się tak skończyć. Miała tylko sobie kupić szaty, bo stare się zniszczyły, na skutek długiego używania. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡktnsr6pp5Z
Nie miała pojęcia, ile już tutaj leżała, ale sądząc po pozycji słońca, była w stanie oszacować od trzech do pięciu godzin. Jej ojciec uczył jej tej techniki. Ojciec... Czuła mocne ukłucia żalu na myśl, że już go więcej nie zobaczy. I jego, i matki, i ich synka... Który skończył dopiero dwa lata. Na samą myśl o nim łzy napłynęły jej do oczu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtmXik2xErE
Potworny ból w brzuchu od ostrza, coraz bardziej się nasilał. Czuła ciepły, czerwony płyn, jej własną krew. Czuła, że robi się coraz słabsza. Czuła, że umiera. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN7GqFGPwW2
- Jahwe! - pomyślała. - Proszę Cię, skróć moje cierpienie.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiXoufyapSs
Odeszła wraz z zachodem słońca.
.....
Mężczyzna w wieku czterdziestu pięciu lat, człowiek prawy, z doświadczeniem, o imieniu Jafet, siedział w swoim ogrodzie, wokół kwitnących na najróżniejsze kolory kwiatów, popijając słodkie czerwone wino i delektując się jego smakiem. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVxSLMYROIA
Był szabat, dzień siódmy, więc zgodnie z nakazem bożym odpoczywał, regenerując siły po ciężkim tygodniu. Jako doradca króla, nie narzekał na niedostatek, cieszył się dobrą opinią, mając jednocześnie pieniądze, którymi się chętnie dzielił z żebrakami. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpu1uZ1pOcH
Miał długą brązową brodę, miejscami siwą, czujne niebieskie oczy, oraz idealnie wygolone włosy. Jego biało-niebieska szata powiewała wesoło na lekkim wietrze, łaskotając go przy okazji po nogach. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ78ZzBet2Z
Dopiwszy wino, wrócił do domu, gdzie odniósł do kuchni dopity kielich (zawsze pracownikom i niewolnikom robił w szabat wolne), a potem ruszył do sypialni w której bawił się z jego żoną ich wnuk; Jakub, dwuletni uroczy chłopczyk z bujną blond czupryną i identycznymi oczyma jak Jafet. Ów dziecię, jak na swój wiek, umiało całkiem dobrze chodzić, oraz powoli układał pierwsze zdania. Jego matka, a córka Jafeta nie dała mu drugiego wnuka (lub wnuczki), a dwaj bracia Estery pojechali do dalekich krajów, jednocześnie zapominając o ojcu i matce. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPXojcFx2FB
Mąż gardził nimi otwarcie, ku niezadowoleniu swojej żony, która liczyła na to, że jej synowie się opamiętają i wrócą do stolicy; do swojej rodziny. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡb2AUHQLKeL
Estera natomiast, wraz ze swoim mężem Joachimem wyjechała do pobliskiej wioski, słynącej ze swoich dobrych i tanich szat, aby kupić nowe, bo te których teraz używała coraz bardziej się niszczyły. Zazwyczaj wyprawa zajmowała im około tygodnia; dojazd, kupno, odpoczynek w dzień święty i wyjazd. Takie wypady rzadko się zdarzały, Joachim jej mąż, człowiek nie mniej prawy jak Jafet, chciał się uczyć u niego, aby zostać na dworze u króla. Król lubił jego zięcia, sam Jafet polecał mu go, można by powiedzieć, że on i król byli dobrymi znajomymi, a nawet: przyjaciółmi. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡP6Ze54kxIW
Wszedłszy do sypialni, spostrzegł, że Jakub śpi smacznie ze swoją babką w łóżku, toteż wyszedł i zamknął drzwi najciszej jak potrafił. Usiadł w swoim ulubionym fotelu w salonie i zaczął szyć. Wielu mówiło mu, że to zajęcie tylko dla kobiet, ale on osobiście się z tym nie zgadzał. Szycie pozwalało mu się zrelaksować, zwłaszcza przy winie, zapachu wieczoru i świecy. Dolał sobie wina i usiadł. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDvSJczWG4y
136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUbD6pHTa5r
Kolejny dzień doradzania królowi zaczął się dosyć przyjemnie. Pomógł w rozstrzyganiu konfliktów, doradzał w sprawie stosunków dyplomatycznych, a teraz przyszedł czas na ucztę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7BU3ck0fS7
- Jafecie drogi, ile to lat mi już doradzasz? - zaczął władca. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEZZI4g1GPf
Nie miał na sobie korony, natomiast prestiżu jego osobie dodawały liczne zdobienia szat w niemalże wszystkich kolorach tęczy. Władca uwielbiał ubierać się kolorowo, Jafet uważał, że oddaje to prawie w stu procentach jego wesoły charakter. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuSEIZQCqeX
- Mniej więcej piętnaście, panie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8kAIM21Ffp
- Chcę żebyś wiedział, że bardzo to doceniam - zrobił dłuższą pauzę, dodając swoim słowom dramaturgii. - Widzisz, ani mój młodszy brat, chodź jakże inteligentny, nie ma pojęcia, jakie to wszystko jest ciężkie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ2J5FALdqp
Wskazał ręką na zdecydowanie młodszego, ale podobnego do siebie mężczyznę, w ubraniu na pierwszy rzut oka zrobionego z jedwabiu. Najpewniej ktoś niesamowicie próżny, pomyślał. Wyraźnie większy brzuch od pozostałych, wskazywał na niezwykle beztroskie życie, a gdy przyjrzał się dokładniej; spostrzegł podkrążone oczy. Chwilę zastanawiał się nad ich przyczyną, aż doszedł do wniosku, że najprawdopodobniej brat władcy nie nadążał nad ilością zabaw.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUtxYzsrAuH
- Ile ma lat, jeśli można spytać? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIUQvhnIa4t
- Niedawno minęło trzydzieści pięć lat, odkąd przyszedł na świat. - westchnął - Ach, żebyś wiedział Jafecie drogi, jak już mam dosyć... Wiek mój co prawda nie przekracza pięćdziesiątki, ale jestem już tym zmęczony. A jeszcze trochę będę panować, skoro mój syn ma dopiero pięć lat...136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6ADY9QNJEu
Urwał, gdyż podszedł do niego żołnierz, sądząc po ubiorze, wyżej postawiony i powiedział coś szeptem do władcy. Doradca wyraźnie dostrzegł jak mięśnie u rozmówcy się napinają, a po jego twarzy spływają pojedyncze krople potu. Chwilę później wstał, przerosił biesiadników i ku ich zdziwieniu poszedł na komnaty z ów żołnierzem. Ucztujący szybko powrócili do porzuconych zajęć, a Jafet dojadł posiłek w milczeniu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOj7rES4mkK
Kiedy skończył i postanowił udać się do swoich poprzednich zajęć, napotkał na korytarzu innego sługę, który go poinformował, że król pozwala mu wrócić do domu, aby odpoczął i zajął się swoim dworem.
Pod bramą napotkał żebraka proszącego o jedzenie, powiedział mu więc, aby udał się z nim na jego dwór. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu38gLAk7hy
- Dziękuję ci, o panie! Dziękuję! 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnX8BALLAtL
Mężczyzna, bo nim był proszący, ubrany był w łachmany, ze zniszczonymi sandałami na stopach, całymi pokrytymi błotem, twarz miał pobrudzoną, a brudne i potargane włosy spięte Jafet sam nie wiedział czym. Widząc, że mężczyzna jest zdrowy, ale wychudzony, postanowił mu zaproponować zatrudnienie na jego dworze. Wesołe iskierki pojawiły się w oczach człowieka, który zgodził się bez chwili wahania.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwrHja8lcDf
Znalazłszy się wreszcie w domu, Jafet przedstawił pozostałym pracownikom i niewolnikom ich nowego towarzysza, po czym przydzielił mu łóżko w pokoju dla niewolnika i sług. Mieszkali oni tam wtedy, kiedy zostawali dłużej, albo nie mieli gdzie się podziać (jak w wypadku żebraka). Jafet miał zwyczaj zatrudniać właśnie takie osoby, aby mogły stanąć na nogi. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtAppE7gjTY
- Chwała Jahwe, za to że na ciebie trafiłem, panie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAHeDEdSpKP
Mężczyzna jak się okazało miał na imię Symeon, a został żebrakiem ze względu na liczne długi, oraz brak stałego źródła zarobku i miejsca do życia. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDuPDaGkio6
- Jestem takim samym człowiekiem jak ty - po chwili dodał. - Idź proszę do kuchni i pomóż pozostałym w przygotowywaniu wieczerzy. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWXOWoXQauV
Mężczyzna kiwnął głową i udał się w stronę pomieszczenia z którego dobiegał największy hałas. Jafet w tym czasie wyszedł na ogrody, lustrując je wzrokiem i szukając wnuka z jego babką. Jakub biegał wesoło swoimi krótkimi nóżkami po mikroskopijnej polanie, natomiast jego żona siedziała przy drużce i nie spuszczała z malucha wzroku ani przez moment. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1GnQJ6Z7tb
Podszedł do niej. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5cOVLdJT7R
- Niepokoję się - zaczęła, nawet na niego nie patrząc. - Długo ich już nie ma. Co jeśli coś im się stało?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyByLrioMhi
- A co miałoby się stać? Pojechała przecież z Joachimem. Mąż wysoki i zwinny, co prawda bić się nie umie, ale najeźdźcy pomyśleliby co najmniej dwa razy, zanim by ich zaatakowali. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡImPPqauHyE
Było to marne pocieszenie dla jego żony, iż sam nawet nie wierzył w to co mówił. Zbóje mogliby ich zaatakować nawet w troje, a gdyby się postarać; dwoje. Nie mieliby żadnych szans. Ani Estera, ani Joachim nie poradziliby sobie z potężnie zbudowanymi, umięśnionymi ludźmi, którzy żyją z napadów.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡV4knLoDro3
- A daj mi spokój. Dwoje dzieci zniknęło nam praktycznie z oczu, poza tym, co z małym?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAHcrz7WL6i
- Mały ma dwójkę rodziców, dziadka i wspaniałą babcię.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡScAv1GytKV
Słowa które wypowiedział, rozczuliły kobietę. Jej policzki zaczerwieniły się; w tym samym momencie wstała i go przytuliła. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhQe5Xe2M65
- Myślisz? - zapytała. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJWCkUVzg19
- Tak. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiYNIsn53Ml
- Panie, panie! - usłyszał głos Symeona, oraz stukot obuwia uderzającego o drużkę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaDnsbpZ61p
- Co się stało?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtdyxjtsvqX
- Jakiś dostojny człowiek do pana. Co mam mu przekazać?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnfcReYzkRn
- Że już do niego idę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGTaVANeqeJ
W tym samym momencie ruszył spokojnym krokiem za Symeonem, pędzącym w te pędy.
- W czym mogę służyć? - rzucił w stronę człowieka, który właśnie wchodził do środka. - Stało się coś?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqZj7I6SnXl
- Ależ drogi panie, stało się! Stało się coś strasznego! 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6HVkUZQNOT
Twarz niespodziewanego gościa wyrażała głęboki niepokój, lub żałobę, Jafet szacował że oba z tych odczuć. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjIeYgyrx65
- Mów. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1LSr2usUYo
- Oczywiście szanowny panie, ale czy byłoby problemem prosić o trochę wody? Spragniony jestem. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3WYNmxKVbP
- Ależ oczywiście. Chodźmy do sali biesiadnej, tam się napijemy, a moja żona zrobi placek, z trzech miar mąki. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡb32G2rSoyx
- Dziękuję, ale nie ma takiej potrzeby. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡc67YstXQwT
Spojrzał na Jafeta z wdzięcznością. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnUR62QWXBW
Chwilę później siedzieli przy stole, a ogień przyjemnie trzaskał w kominie, robiąc przyjemny kontrast z zachodzącym słońcem. Kiedy się napoili, a sługa przyniósł placek, gość zaczął mówić. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzLPx3lK5Ez
- Mam dla ciebie złą wiadomość, panie. Król kazał mi ją przekazać tuż po tym, jak potwierdzone zostały słowa Beniamina.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHfOrIzaUFK
- Chodzi ci o dowódcę wojsk, bliskiego przyjaciela władcy? Czy on aby nie był w drodze powrotnej z powrotem do stoli...136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMNOJlSDEjN
Zamarł. Już powoli jego podświadomość podpowiadała mu, co ten człowiek miał zamiar mu przekazać, ale opierał się. Nie chciał o tym myśleć. Samo to, napawało go takim przerażeniem, o jakim tylko słyszał, ale nigdy nie odczuwał. Teraz mogło się to zmienić. Był wściekły na swoich synów, ale jego córeczka... Jego mała córeczka....136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5voqWEWk2Z
- Co się stało? - ledwo zdołał wydusić.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUjPy1olaIh
- Pańska córka...136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTLOlR2BmvQ
- Co z nią?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz0KvW9UKnI
- Nie żyje. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZGTqNNmp8p
To co teraz poczuł, sprawiło, że już nic nigdy nie będzie takie samo. Takie ukłucie, takie przebijające jego serce jak jakaś gorąca stal, wywołując niewyobrażalny ból, ból w jego sercu. Ból, jakiego nie doświadczył nawet podczas śmierci jego rodziców, którzy utonęli podczas przeprawy przez morze. To uczucie, jakby rozciągało się nie tylko w przestrzeni jego serca, ale również w czasie. Czasie, będącym kilkunastoma, ba kilkudziesięcioma latami jego życia. Widział wszystkie chwile jej życia w jednym momencie, uderzające w niego z każdej strony. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw8gH2eZshb
Ból, jaki odczuwał, odebrał mu mowę, wytłaczał wszystkie łzy z jego oczu tak mocno, że wypływały z nich niczym wodospady, spływające nieregularnie po rysach jego twarzy, po szacie, ostatecznie uderzając w podłogę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUhD7XaU9Ot
- Beniamin wracał ze swoim odziałem do stolicy. Nie tak daleko, bo jakieś dwie godziny drogi konno, znalazł spustoszony mały obóz, a z oddali: sylwetki dwóch ciał. Kiedy zobaczył czyje to ciała, wysłał część swojego oddziału wraz z zastępcą do miasta, a sam został i strzegł twojej córki.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJXuNREsL9B
Końcówka zdania posłańca uderzyła w niego jak obuch. „Twojej córki”. Nie docierało do niego jeszcze co się wydarzyło, ale powoli jego ciało zaczęło się trząść. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡA9XGkyq274
- Oddział dotarł w czasie, kiedy król ucztował. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN5qO9hJZ9w
- To dlatego wyszedł... - mruknął pod nosem. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdMaNKEEud8
- Co?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUxFe2ATMOV
- Nic. Kontynuuj proszę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ68c8ggp0q
- Król wysłał kogoś, aby to sprawdził. Kiedy wrócił z przykrą wiadomością, niezwłocznie kazano mi do pana przyjść. Za niedługo rusza wóz po ciało. Idzie pan?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡT7MQGTMX17
- Oczywiście - rzucił ze łzami w oczach.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZeO6pEnsS4
Kilkanaście minut później jechał na swoim białym koniu za wozem, przy towarzystwie nieznajomego.
Słońce właśnie zachodziło, barwiąc tym wydarzeniem niebo na kolor jasnego różu. Chwilę po tym stopniowo przekształcało się w granatowy, przy okazji generując białe dziury na niebie w postaci gwiazd. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡICKpcP0juW
Jafet okrył się szczelniej tkaniną, ponieważ robiło się coraz chłodniej. Byli mniej więcej w połowie drogi w tamtą stronę, gdy temperatura na zewnątrz zaczęła mu na dobre przeszkadzać. Nie odczuwał zmęczenia, wręcz przeciwnie: czuł, że jeśli wróci do domu jeszcze tej nocy, na pewno nie zaśnie. Nie mówił swojej żonie co się stało, nie chciał jej ranić, przynajmniej nie teraz. Teraz musiał się przygotować na to, co zobaczy. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCjJV3EJgy3
Wkrótce ujrzeli pochodnie na dole kanionu, przyjrzawszy się dokładnie i stwierdziwszy, że to na pewno oni, skierowali się w stronę drogi przebiegającej przez wyrwę z łagodnym zejściem na dół. Uważając, by nie uszkodzić wozu, zjechali na dół. Następnie udali się przez prostą część drogi, aż do miejsca, będącego ostatnim, które zobaczyła jego córka.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDmatj3a4Vo
Z jednej strony znajdowały się spopielone namioty, a z drugiej mały obóz rozstawiony przez żołnierzy. Na spotkanie wyszedł im mężczyzna o zaokrąglonej czarnej brodzie, odbijającej się wyraźnie od płomienia pochodni, którą trzymał w ręce. Miał surowy wyraz twarzy, ale jego oczy wyraźnie pokazywały, jak bardzo jest zmęczony. Posłał w ich kierunku smutny uśmiech. Prawa brew drgała mu, zauważył Jafet. Ledwo widocznie, ale jednak. Był to sygnał, że jest wyraźnie zdenerwowany tym, co ma mu pokazać, jednocześnie ukrywając swoje prawdziwe emocje. Widok jego zamordowanej córki musiał nim mocno wstrząsnąć. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAwBPr3PyKi
- Witaj, panie - zaczął. - Wiem, że musi ci być ciężko.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNDcZh6yXod
- Chcę ją zobaczyć.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLQUAP3SI7Q
Ledwo powstrzymał ryk, ryk bólu, chcący się wyrwać z jego piersi. Powoli rozpacz pochłaniała jego logiczne myślenie, z sekundy na sekundę tracił nad swoimi emocjami coraz bardziej kontrolę. Obawiał się, że wybuchnie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4HrHxPdSut
- Doskonale to rozumiem, ale to nie jest najlepszy pomysł. Jesteś panie zapewne wycieńczony, zapadł zmrok, w dodatku jest dosyć chłodno. Proponuję, abyś się przespał w namiocie, aż do świtu; nie ruszaliśmy... - urwał na moment. - Nie ruszaliśmy pańskiej córki, gdyż nie wiedzieliśmy, czy byś sobie tego życzył. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXYt8q6xOwa
- Dobrze. Zaczekajmy więc do świtu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKmlCuKIWQV
Udali się do pobliskiego największego namiotu, gdzie nalano Jafetowi jak i Benjaminowi po kieliszku wina. Usiedli na suchej ziemi i zaczęli sączyć napój w milczeniu. Skończywszy, Jafet rozłożył posłanie w rogu schronienia i zasnął.
Następnego ranka, od razu po obudzeniu się, Żyd poszedł w stronę pogorzeliska. Poza spopielonymi namiotami i suchym podłożem, oraz unoszącym się; coraz słabszym ale jednak dymem, nie wyróżniał się ten obóz niczym szczególnym. Jafet uruchomił wyobraźnię, widział w niej rzucający się z daleka w oczy obóz. Skrajną głupotą według niego było rozbijanie go na dole kanionu; nie spodziewał się tego po swojej córce oraz jej rozważnym mężu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ405CWK79MK
Żołnierze mogli sobie na coś takiego pozwolić, byli uzbrojeni i liczni, więc potencjalni zbóje nie zaatakowaliby ich. W przeciwieństwie do małżonków. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpMdnFAuQub
Z drugiej strony, jak dobrze zna te tereny, nie było za wiele możliwości, aby rozbić obóz. Nie zmienia to jednak faktu, że lepiej byłoby nieco zboczyć z trasy, aby znaleźć bardziej bezpieczne miejsce na przenocowanie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQpumwVKL3R
Wszedłszy na teren miejsca zabójstwa, wytężył swój wzrok. Nie chciał pominąć żadnego szczegółu; zależało mu, aby dowiedzieć się jak najwięcej o mordercach. Najpierw zobaczył zwłoki Joachima. Jego ciało, ciało wysokiego, szczupłego, ale niezbyt umięśnionego mężczyzny zostało brutalnie okaleczone, ponad połowę jego powierzchni pokrywała zaschnięta krew, Jafet wyraźnie widział cienkie, ciemniejsze i dłuższe rany, zapewne po nożu, lub jakimś innym ostrzu. Kucnął przy jego ciele, aby lepiej mu się przyjrzeć. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMmYpoCIuvG
Rany są zbyt wąskie, pomyślał. Nie mogły być zadane za pomocą siekiery, widać wyraźnie, że zadano ją z pomocą noża, lub innego narzędzia tego typu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡj6YxjtFAFl
Przeniósł wzrok wyżej, na głowę. Nie dopatrzył się u niej żadnych uszkodzeń, nie dał się zmylić krwi brudzącej jego podgłówek. Wokół ciała unosił się lekki, ale nieprzyjemny zapach powoli psującego się ciała, ale nie wyglądało ono źle, najwyraźniej zaczęło się szybciej psuć ze względu na upał panujący w tym miejscu w środku dnia.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcgj0lbZfyO
- Czemu klęczysz przy ciele swojego zięcia? - po głosie rozpoznał Benjamina. - Nie znałeś go długo, czyż nie?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcOF36g8cUe
- A co to za różnica, czy znałem go długo, czy nie? Był moją rodziną. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlbn77yDfFM
- To w takim razie czemu się mu tak przyglądasz? Przecież go widzisz nie pierwszy, ani nie drugi raz. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKkrTosxHWd
- Przypatruję się jego ranom. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEeG2nhs8j5
- I co wnioskujesz?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡscBVk7Yncj
Jafet dopiero teraz wstał, po czym odwrócił się w stronę kompana.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvZ0UuZgX6b
- Wnioskuję, że zmarł, tracąc dużą ilość krwi, na wskutek brutalnego i wielokrotnego pocięcia ostrym przedmiotem, najprawdopodobniej nożem, lub sztyletem. Zmarł niedawno, zgaduję, że wczoraj rano, ciało jeszcze się nie zepsuło, ale czuć już lekki zapach.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7IHs0VV4Y5
Jego słowa wywołały szok na twarzy Benjamina. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTs5Jlw92El
- Skąd ty...136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2tGcHjTQyU
- Logiczne myślenie, przyjacielu. Wiele razy pomagałem królowi w rozstrzyganiu sporów, miałem sporo czasu, by wyostrzyć zmysły, oraz rozwinąć zdolność logicznego myślenia. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡA7D401AdfG
- I co dalej? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUntu9lEPAv
- Dopiero zacząłem badanie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ89QSTto6O9
Szedł dalej, z każdą sekundą bojąc się coraz bardziej tego, co nieuniknione. Prosił Jahwe w Duchu, aby Dał mu siłę walki ze swoimi emocjami. Aby nie wzięły nad nim kontroli, aby nie pozbawiły go umiejętności logicznego myślenia. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkd4RuxOnH7
Zorientował się, że obóz składał się z czterech namiotów, ułożonych w dwa rzędy po dwa namioty. W środku zrobiono miejsce na ognisko, z odpowiednią ilością wolnego miejsca w kształcie okręgu, aby niczego nie podpaliło. Kiedy podszedł pod jego pozostałości, zamarł. W jednym z czterech przejść leżała jego córka. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5BHdU3R5wS
Nie zorientował się, kiedy rzeki łez zaczęły się wylewać z jego oczu. Nie zorientował się, kiedy wydał ryk bólu, ryk który zdarł mu gardło, pozbawił głosu. Nie zważając na protesty towarzyszy podszedł do ciała jego malutkiej, bezbronnej córeczki. Jedyne co zobaczył, poza jej smutną twarzą, była rana, wąska i krótka, jakby od wbicia czegoś ostrego. Widział krew. I tyle. Nagle opadł z sił, usiadł i oparł swoje ciało o płócienną ścianę namiotu. Potem widział ciemność.
Kiedy się obudził, zorientował się, że znajduje się w jednej z komnat sypialnianych w pałacu króla. Władca siedział przy jego łożu, popijając wino z pucharu i jedząc owoce. Zobaczywszy, że Jafet się obudził, nalał mu również i podał kielich. Zaczęli pić.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSpGqFTW0bN
Sytuacja była bardzo niezręczna. Władca wpatrywał się cały czas w swój kielich, Jafet tak samo, ale ukradkiem na niego spoglądał. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzq0iQ224NJ
- Jak się czujesz? - zapytał w końcu. - Po tym wszystkim?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJwEwFMm6pp
- Szczerze mówiąc - westchnął. - Paskudnie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡILqABSleuU
Taka była prawda. Nie silił się na żadne uprzejmości, nie miał po prostu na to siły. Jedyne o czym w tym momencie myślał, było znalezienie się w swoim własnym domu i położeniu się w swoim własnym łożu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQaUWSHf74Y
- Gdzie moja żona? - dodał po chwili. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKCqOOFbQne
- W sąsiedniej komnacie z małym Jakubem. Wie o wszystkim. Od razu jej powiedzieliśmy o wszystkim, łącznie z twoim... Stanem. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzpqEsMeiXw
- ŻE CO? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1uJw5gdODr
Wpadł w furię. Jak mogli jej to zrobić, jak mogli to zrobić samej, wrażliwej kobiecie, bez męża u boku, nie wspominając już o tym, że cały czas się opiekowała małym. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy6jLK7PwLF
Jafet zerwał się z łoża i pobiegł szukać żony. Otworzył drzwi i wybiegł na korytarz. Nie zwracał na nic uwagi, ani na to, że był okropnie słaby, ani na to, że jedyne co miał na sobie to tunika, w której wyjechał poprzedniej nocy. Biegł po dywanie, aby nie uszkodzić sobie stóp, oraz aby uniknąć poślizgnięcia się. Chwilę później wpadł na jakiegoś strażnika. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡe0fRazjCma
- GDZIE JEST JUDYTA? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpiC5TJIT4Y
Mężczyzna cofnął się, nieco wystraszony, albo zdezorientowany, ciężko było mu stwierdzić ze względu na panujące emocje. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGJ2x0oYAdy
- W pierwszej komnacie na prawo za rogiem, panie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0IMhGbPlJR
- Dziękuję. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcKxCxsyAp2
Ostatnie słowo powiedział nie wrzeszcząc, ale już unosząc głos, wyminął ów człowieka i udał się do pokoju który wskazał. Wnętrze, poza inną barwą łóżek, praktycznie niczym się nie wyróżniało od tego, w którym nocował. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfjc8A50BCz
Judyta, żona Jafeta, siedziała cała we łzach, trzymając w ramionach śpiącego Jakuba. Chłopiec uroczo drzemał, jakby zupełnie sobie nie zdając sprawy z powagi sytuacji. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu66a8W55Wz
Podszedł do żony, dostawił sobie po cichu krzesło, tak aby nie obudzić malucha i usiadł. Wyciągnął długie ramię i objął delikatnie żonę, a ona wtuliła twarz w jego bark. Załkała cicho. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpDypdxnxq3
- Czy to prawda?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKMG7W1aeHl
- Tak - uciął. Nie było sensu owijać w bawełnę, ani udelikatniać. I tak wiedziała, że to prawda, ale nie chciała w nią uwierzyć. Podobnie jak i on. Jego oddech stawał się coraz bardziej nierówny, oczy stawały się cięższe, jakby mieszczące się w nich łzy dodawały sporo do wagi. Mrugnął, a zaraz po tym poczuł spływające stróżki pojedynczo płynących łez; spływających powoli i bezlitośnie łaskoczących po policzkach. W tej właśnie chwili obiecał sobie, że wyznaczy sprawiedliwość ludziom, którzy to zrobili jego rodzinie. Ludziom, którzy przyprawili jego wnuka o zostanie sierotą, ludziom, którzy odebrali jemu i jego żonie jedyną córkę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXdlq1aQtOJ
.....136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9Q4SC4b8eu
136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRUAZ4t91GM
Przypatrywał się powoli swoim ofiarom. Znał ich doskonale, zarówno ją, jak i jego. Spodziewał się, że z wzajemnością, dlatego zakrył twarz chustą. Estera, dziewczyna na którą polował, spacerowała po targu, szukając czegoś dla siebie. Wnioskując po informacjach, które otrzymał, nowe szaty. Taki był jej cel wypadu poza teren stolicy. Uznał to za szczyt głupoty. Po co ryzykować tak bardzo, skoro mogła spokojnie sobie coś kupić u siebie? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡknXPj2ujKh
Bawiło go to. Bardzo. To był jej ostatni błąd. Nie będzie miała okazji go naprawić. Ciekawe tylko, czy jej mąż, zdoła ją przed nim obronić. Oczywiście, że nie. W końcu nie był sam. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE4ojTqT55B
Było ich wielu. Bardzo wielu, jeśli patrzyć na stosunek ilości. Z połową tuzina dorosłych, dobrze wyszkolonych mężczyzn, jedna kobieta i jeden mężczyzna nie mieli większych szans. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd9OYklH3uc
.....
- Panie - Jafet skłonił się. - Wiem, że szabat dobiegł końca, ale mam do ciebie osobistą prośbę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfmAtBryLf9
Żyd jeszcze tego samego dnia po uniesieniu się na władcę poszedł i go przeprosił. Bądź co bądź, pomimo tego, że są przyjaciółmi, jemu należy się większy szacunek. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡa6jhfji6ek
- Słucham? - uśmiechnął się do niego życzliwie, bez cienia żalu za nagły wybuch. Zapewne zrozumiał, że to w wyniku olbrzymich emocji. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsas1hkwukt
- Mógłbym wziąć tuzin mężów na dwa dni oraz wóz, aby posprzątać na miejscu zabójstwa? Chcę jeszcze raz się z tym zmierzyć. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPdxIMfxAQW
Rządzący myślał przez chwilę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrsV5BMRl8T
- Hmm... Nie wiem, czy to dobry pomysł. Te emocje, te wydarzenia...136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTX0AYPeT8Y
- Proszę - jeszcze raz pochylił głowę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡe4sEJLyw8b
- Niech ci będzie zgoda. Tylko proszę cię, aby to długo nie trwało. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZS9blylfn8
- Dziękuję, panie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ0kSqiwW9z
Niedługo później był już w swojej posiadłości i pakował bagaż. Na dwa dni nie potrzebował wielu rzeczy, głównie posłanie polowe, jakąś szatę, jakby się zrobiło chłodniej, zapas chrustu. Założył na siebie długą, niebiesko-białą szatę, wziął kij z drewna dębowego i ruszył w stronę pałacu, w umówione miejsce z woźnicą, z którą polecił mu się spotkać król. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK4W4FXcHph
- Witaj. Jestem Jakub. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZGFCLHyCwB
Uścisnęli się. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM3chHGAD0B
- Jakub? To tak samo jak mój wnuk. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMJftk0EwdJ
- Wnuk? Ile ma?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4O61HlFGNG
- Niedługo upłyną trzy lata, odkąd przyszedł na świat. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHZiQvroSTl
- O! Moja córka niedawno skończyła! 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpwMAWCHTMO
- Jak się nazywa, jeśli można wiedzieć?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVQsAOlZPKn
- Sara. Żebyś wiedział, panie jaka z niej rozrabiaka. Wszędzie jej pełno! Ani na chwili nie można spuścić z oka!136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3ycHu8edOo
- Podobnie z moim. Żona cały czas pilnuje, aby nie zrobił nic sobie, ani swojemu otoczeniu.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIxTk7FqCmL
Nie zauważyli, kiedy zebrali się pozostali mężowie, ale nie było większego problemu, aby się z grać i wyruszyć jeszcze przed zachodem słońca.
- O Jahwe! Ależ zrobiłeś piękny kanion, Swoimi rękoma! - zawołał Jakub.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡohKiEA92ZW
- Nigdy go nie widziałeś? - zawołał ktoś z wozu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8NH46Hf5yC
- Widziałem, owszem towarzyszu. Ale za każdym razem gdy go widzę, czuję uniesienie na sercu, oraz chęć, by chwalić Pana. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWkzckpJjYA
- Masz rację - odparł kolejny. - Mam identycznie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpeDa82GSbA
- Ten kanion jest piękny - zaczął Jafet. - Szkoda tylko, do czego został wykorzystany, oraz co tu się wydarzyło. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡT58Qucu9yw
Powoli, z czasem aż zaczęli się przybliżać do pozostałości obozowiska, kiedy zaczęło się robić coraz chłodniej, zaczęli dostrzegać namioty, ułożone w dwa rzędy po dwa schronienia. Na samą myśl o nich, po plecach przechodziły Jafetowi dreszcze. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZdLrwlu2kf
Swoje namioty rozłożyli nieopodal, później rozpalili ognisko, zostawiając pracę na rano. Zjedli kolację, a kiedy noc już na dobre zawitała na niebie, wraz z gwiazdami i księżycem, kiedy zrobiło się chłodno, każdy z nich udał się do swojego namiotu na spoczynek. Tym razem jednak, Żyd miał trudności z zaśnięciem. Nie mógł się pogodzić z myślą o tym, że nocuje niedaleko miejsca, gdzie zmarła jego córka i jej mąż. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjVojlEEvkS
W końcu, nie wiedząc która jest godzina, zasnął płytkim snem.
Obudził się jako pierwszy, toteż nie zwlekając ani chwili wstał, założył szatę którą spakował i udał się w kierunku opuszczonego obozowiska. W pierwszej kolejności postanowił jeszcze raz zbadać miejsce, w którym zemdlał. Poza licznymi śladami stóp, odcisków leżących ciał, nie zobaczył niczego, co by się wyróżniało spośród tłumu. Zrobił krok w kierunku ogniska. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWuqt4MTnhw
Kucnął i zbliżył głowę w stronę wypalonego opału. Skierował wzrok od góry do dołu, w stronę ziemi, przy okazji zdając sobie sprawę z tego, że drewno bliżej powierzchni było słabo wypalone, albo wręcz wcale. Dotknął zdawało się, nieruszonego przez ogień drewna, aby się upewnić. Palec potwierdził jego przypuszczenia. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡprVUJmDPSx
- Wygląda na to, że zabójcy po popełnieniu zbrodni od razu zgasili ognisko, sprytnie. Ale w takim wypadku - mówił do siebie. - W takim wypadku, ciała musiały tu leżeć około całego dnia, nocy i dłuższej części następnego dnia, już nie wspominając o tym, że taki obóz wyglądałby normalnie... Coś mi tu nie pasuje.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtaWO4DefU9
Ostrożnie podszedł z powrotem do miejsca, gdzie jeszcze nie dawno leżała Estera. Przyjrzał się dokładniej odciskowi. Kiedy dokładnie zaczął go od nowa badać, zamarł. Odbicie wskazywało, że tors osoby leżącej był zbyt długi. Oznaczało to tylko jedno. Ofiara się czołgała przez jakiś czas. Być może godzinę, a być może cały dzień. Jafet wiedział już, że jego córka nie zmarła od razu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtfE9FauesG
Na samą myśl o tym, uronił jedną łzę. Nie dał jednak słabości wygrać. Miał zadanie, które chciał wykonać. Chciał, by mordercy zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zostali ukarani. I dopilnuje tego, jeśli Jahwe pozwoli. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRYj4CLGJOm
Badanie całego obozu zajęło mu jakiś czas, ale zgodnie z jego poczuciem, nie był on długi. Słońce dopiero wschodziło, a Jafet tak naprawdę swój cel, po który tu przybył, osiągnął. Postanowił jednak, póki ma jeszcze trochę czasu, zbadać teren poza obozem. Obszedł w pobliżu cały teren dwa razy, po czym odszedł trochę dalej w kierunku przeciwnym z którego tu przyjechali. Szedł tak dobre kilkanaście minut, aż jego uwagę przykuł jakiś błyszczący przedmiot w oddali. Podbiegł w jego kierunku tak szybko, jak pozwalały mu na to jego doświadczone nogi, co wbrew pozorom nie trwało długo. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡApr9SipvWn
Dobiegłszy na miejsce przyjrzał się ów przedmiotowi. Okazało się, że był to sztylet, długi, ale jednocześnie wąski; błyszczący, posiadające złote zdobienia. Rękojeść owinięta była skórą, zabarwioną na szmaragdowy kolor; Jafet jednak nie był w stanie zidentyfikować, jakiego zwierzęcia była to skóra. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdYebBEAE0W
To co jednak w szczególności zwróciło jego uwagę, to inicjał, mały ale jednak; wygrawerowany na rękojeści bliżej głowicy i rękojeści. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnNv1HZgsb3
- Be, be, be... - pomyślał. - Kogo byłoby stać na taki sztylet, lub kto mógłby taki otrzymać? Wiem, że to ktoś, kto najprawdopodobniej ma imię zaczynające się na literę be. Pomyślmy.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuAFzzcl3mQ
Spojrzał w niebo. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡI10iPGkJGy
- Jahwe, pomóż! Kto taki mógłby to być? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKuaRnRk74z
Odpowiedź przyszła natychmiastowo, jakby wiedza której potrzebował (w co nie wątpił) została wylana mu na głowę. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvqriI6VN8l
- Dziękuję. - odpowiedział. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSQYmAPjdqZ
Okazało się jednak, że to nie koniec niespodzianek. Kiedy spojrzał w dal, dostrzegł; małe bo małe, ale drugie podwyższenie, drugą drogę na górę kanionu. Schował sztylet i znowu wbił wzrok w ziemię. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjmgGkLhV53
Zaczął szukać jakiś śladów, jakiś wskazówek, dotyczących możliwego połączenia w tej sprawie sztyletu z drugim wyjazdem z kanionu. Nie musiał długo szukać, gdyż chwilę później znalazł ślady kopyt, wybitych jeszcze wyraźnie w piasku. Patrząc na nie, założył, że było co najmniej tuzin jeźdźców. Brak śladów kół świadczył o braku wozu, przynajmniej tak mu się wydawało. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd1BJpJNmtX
Uznał, że nie warto iść dalej tropem tych śladów; wszystko przemyśli sobie w domu. Prędko wrócił do obozu, aby nikt nie zauważył jego zniknięcia, oraz z powrotem; skradając się, udał się na odpoczynek. Jednak wiedział jedno: nie może ufać Benjaminowi, ani jego najbliższym podwładnym.
Po wstaniu i zjedzeniu śniadania, Jafet znowu się ubrał w tą samą szatę co wcześniej i zabrał się z innymi do pracy. Złożenie namiotów, posprzątanie po ognisku i spakowanie pozostałości zajęło im stosunkowo niewiele czasu tak, że już po południu znaleźli się z powrotem w stolicy, a pod wieczór Jafet był w domu. Władca pozwolił mu jeszcze spędzić czas z rodziną, zwłaszcza, że następnego dnia miał być pochówek Estery i jej męża. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtvtAKRXAJH
Jafet powiedział o wszystkim w tajemnicy przed sługami i niewolnikami swojej żonie. Sara popłakała się, ale wyraziła poparcie w stosunku co do planów męża. Sama, aby mu nie przeszkadzać, poszła się zająć Jakubem. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsH6cqzvbOd
- Symeonie! - zawołał donośnym głosem. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaITbM6OgGd
Nowy sługa prędko stawił się w drzwiach komnaty biesiadnej. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGaKYzJiYLX
- W czym mogę służyć, panie? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡti6sQZm4Z1
- Nalej mi proszę trochę wina do kielicha i przynieś jeden z czystych zwoi z biblioteki wraz z piórem i atramentem. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4gPLX56ES5
Symeon niemalże natychmiastowo spełnił prośby Jafeta. Zgodnie z następną, opuścił salę, zostawiając męża samego ze swoimi myślami. Jafet rozłożył zwój i zaczął pisać najważniejsze elementy jego spostrzeżeń. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHtmkvjIhUo
Esterę i Joachima zabito najprawdopodobniej nożem lub sztyletem, przynajmniej tak można sądzić z zadanych ran. Nasuwa mi się do głowy parę pytań:136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUSaxdSvscd
- Kto to mógł zrobić?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbQfMdrcVmR
- W jakim czasie doszło do śmierci moich bliskich?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVQ4DjhCwRd
- Jaki związek z tymi wydarzeniami ma Benjamin, oraz jego sztylet?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡshtM2hkTAE
Jafet zaczął myśleć, przy okazji stukając piórem w pergamin, robiąc parę czarnych plam. Po jakimś czasie zaczął znowu pisać.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡn2vGoefCon
Ognisko. Ono jest kluczem do ustalenia czasu napaści. Opał nie został wypalony do końca, wręcz przeciwnie, widać dosyć duże ślady nienaruszonego drewna. Najprawdopodobniej został zalany w chwili napaści. Tylko kiedy to było? Mało prawdopodobne, aby zdarzyło się to wieczorem; wtedy ciała leżałyby tam za długo, na pewno zaczęłyby się psuć. W takim razie136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEH5DYLH6MY
Znowu przestał na chwilę, ale po chwili znowu otrzymał odpowiedź od Pana. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW2OSFopU7q
POSIŁEK! Przygotowywali posiłek! Najprawdopodobniej w środku dnia, albo późnym popołudniem; wtedy zaatakowali, a następnego dnia, jeśli wierzyć w historię Benjamina, zbrodnia została zauważona. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1JgWrQSDOE
Tymczasem Benjamin... Jest bardzo podejrzany. Sztylet znalazłem daleko od miejsca gdzie znajduje się droga do stolicy. Jeśli narzędzie należy do niego, na pewno miał jakiś związek ze zbrodnią. Tylko jaki? Zabił czy był partnerem w zbrodni? Jeśli zabił, to jaka mogłaby być tego przyczyna? Zazdrość o Esterę? Nie miałoby to sensu. Sam, o ile się nie mylę, miał żonę. Poza tym, ślub z Joachimem miał miejsce dawno, zabójstwo nie miałoby sensu, zwłaszcza, że sam zapewne ślub wziął niedawno. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2daadRxAPl
Dalej. Pozycja polityczna? Nie, Joachim jeszcze nie został doradcą, poza tym, Benjamin był wojskowym, w dodatku wysoko postawionym. Więc jeśli brał udział w morderstwach, to raczej jako wspólnik. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡorjtmB5Tjm
To kto zabił? Musiał to być ktoś zazdrosny albo o pozycję, albo o Esterę. Ale jeśli to drugie, to po co ją zabijał? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkSLtKdECrf
Wyglądało na to, że jest tylko jedna możliwość, jedna opcja, jedna wersja zdarzeń. Jafet odłożył pióro, zwinął pergamin, a następnie odniósł rzeczy na swoje miejsca, poza zwojem; go położył na szafce przy łóżku. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRlhsTnPpZH
136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkllJ5jtJDU
Później, założył grubą szatę i wyszedł na zewnątrz; wziął ze sobą część majątku, chciał go przeznaczyć na świątynię, w ramach podziękowania Jahwe za pomoc w ustalaniu faktów. Idąc ulicami miasta, rozmyślał o całej sytuacji. Co prawda, pomagał władcy w wydawaniu wyroków, analizował fakty, doradzał w zarządzaniu państwem, ale nie spodziewał się, że ma taki talent analityczny. Wtedy, w obozowisku, nie odczuwał niczego poza silnymi negatywnymi odczuciami; aczkolwiek teraz, kiedy minęło trochę czasu, przeanalizował swój tok myślenia w tamtej chwili, zdając sobie sprawę z dziwnego uczucia, jakie mu wtedy towarzyszyło. On z każdym szczegółem, jaki napotkał, rozumiał całą sytuację jaka miała tam miejsce, z każdym elementem znał ten obszar. Dzisiejszego dnia, kiedy tam był, udało mu się; tym razem sztucznie, uruchomić swój umysł, dar, jaki dał mu Jahwe, a on zdał sobie z niego sprawę dopiero w obliczu takiej tragedii. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRtXpEdRbzA
Idąc, atakowały go, niczym kamienie lecące z katapult, myśli o swojej córce. Widział jej całe życie w jednej chwili, jej lepsze i gorsze chwile, szczęście i smutek jakie mu przyniosła. Nie chciał tego, walczył z tym, wiedział, że nie może sobie na nie pozwolić w tym momencie. Czuł, jak go rozsadzają, czuł napływające do oczu łzy, ale walczył. Nie chciał dać się zwyciężyć rozpaczy, pomimo tego, że ta nie chciała ustąpić. Teraz to on, Jafet, będzie musiał zastąpić Jakubowi Joachima. Będzie musiał pokazać temu malcowi to, co miał mu pokazać jego zięć. Ale nie wiedział, czy znowu temu podoła. Ta wątpliwość pojawiała się za każdym razem, kiedy musiał wychowywać nowe dziecko. Wiedział, że nie może zawieść. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡliNuINB9OV
Podarowawszy pieniądze, mąż wrócił do domu. Ciepło bijące od ognia było przyjemnym kontrastem do zewnętrznego chłodu, toteż Jafet ochoczo zdjął szatę, zjadł ostatni posiłek dzisiejszego dnia i pożegnawszy się ze swoimi sługami oraz niewolnikami, położył się spać. Leżąc w ciemnościach, opowiedział swojej żonie o wszystkich swoich wnioskach; o Benjaminie, najprawdopodobniej jego sztylecie, „prawdziwym” zabójcy, swoim darze od Jahwe, oraz o trosce o Jakuba. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoN1C5C0sic
- Myślisz, że będzie pamiętał rodziców? - zapytał. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCPaJZfCCAz
- Nie mam pojęcia kochanie. To jeszcze małe dziecko, nieznające świata. Bardziej mnie martwi, co my mu powiemy, gdy się będzie pytał o swoich rodziców. Bo przecież nie powiemy, że to my nimi jesteśmy, prawda? Bo nie mogłabym po tym spokojnie spać. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmYzMkohSTt
- Nie, powiemy mu o nich. Ale o ich śmierci, oraz o tym, jak mu ją przekażemy, będziemy myśleć z czasem. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsyYbwUabNG
- Oby Jahwe nam pomógł. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqTX18MgdWq
- Pomoże. Grunt to ufać Panu, żono. Straciliśmy żonę i zięcia, ale nasz wnuk stracił mamę i tatę. Teraz to my musimy go wychować, my musimy mu pokazać to, czego już nie mogą Estera i Joachim. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡc2FvNmcQAO
Później oboje zamilkli. Zmęczenie szybko dało się we znaki i Jafet nawet nie zauważył, a już spał.
Następny dzień był bardzo wyczerpujący, nie wiedział tylko czy ze względu na ostatnie wydarzenia, to co dopiero miało nadejść, czy może tak po prostu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbcxnrV4NM7
Podczas uczty, którą jak i pozostałe; spędził u boku króla postanowił poprosić o chwilę dyskrecji. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXEIACDQvJh
- Panie? - zaczął. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ40kam33GRg
- W czym mogę pomóc, Jafecie? Podać ci może wina? Czy więcej tego wyśmienitego mięsa, które zostało podane?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtYIevxurOd
Nigdy nie przykuwał większej uwagi jedzeniu, które było podawane podczas uczty, ale kiedy król o tym wspomniał, zorientował się że było bardzo dobre. Mięso, które leżało na stole rozpływało się w ustach tak, że nie trzeba było go nawet przeżuwać, a wino które spożywał było cierpkie w smaku, ale w tej cierpkości kryła się ciężka do opisania słodycz. Wziął jeszcze jeden łyk, przy okazji upewniwszy się, co do swojego werdyktu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWtthfEv4nI
- Jedzenie faktycznie jest wspaniałe panie, ale nie o to chciałem cię spytać. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ0rbkiESRB
- A więc o co? - odpowiedział z pełnymi ustami.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjegflcJXV2
Jafet wziął głęboki oddech, po czym odparł:136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5t2t26ien7
- Czy miałbyś coś przeciwko, abyśmy pomówili po uczcie na osobności? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWGuhYRS2vO
Władca zmarszczył brwi w geście głębokiego namysłu. Wydawałoby się, że to nic wielkiego, ale Jafet rzadko prosił o coś takiego, toteż reakcja monarchy była całkowicie uzasadniona. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwBDwNmQ8iR
- Stało się coś? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7pLQjB3J02
- Wolałbym o tym głośno nie mówić. Nie wiadomo, czy nikt nie usłyszy i nie powie komuś czegoś, czego wolałbym, aby ktoś czegoś nie usłyszał. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnyss4bH2iA
- Cóż za język! - roześmiał się, jakby nie dosłuchując, albo wcale nie słysząc powagi w jego głosie. - Jafecie, mógłbyś tworzyć! 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGdvQdRFjw7
Odczuł lekki dyskomfort na tą zbyt przesadną pochwałę. Co prawda Jahwe dał mu rozwiniętą umiejętność dedukcji i jak to określała jego żona: „Ponad przeciętną inteligencję”, ale w roli poety nigdy siebie nie widział. Łączenie słów w rymy wraz z odpowiednią ilością sylab było ciekawą łamigłówką, ale nie widział w tym żadnej szerszej perspektywy. Poza tym, nigdy go to specjalnie nie pociągało. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzb1oP85KhI
- Jest to sprawa najwyższej wagi. Obawiam się, i proszę mnie nie brać za szaleńca; że wiem kto mógł pozbawić moją córkę i zięcia życia - szepnął prosto do ucha. - Odkryłem kilka poszlak na miejscu zabójstwa i chciałbym się nimi podzielić z tobą, panie i zapytać się ciebie co ty o tym myślisz. Byłaby taka możliwość?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo0oWGHdPuT
Powtórzył pytanie, nakładając na nie nacisk; wyraźny, ale nie na tyle silny, aby władca mógł go potraktować jako obrazę. Spojrzał prosto w oczy rozmówcy. Jego twarz spoważniała, nie było większego śladu po wesołości, jaka panowała na niej jeszcze chwilę temu. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFqcbBmkYcA
- Oczywiście Jafecie, ale dopiero po tym jak skończymy ucztę. Nie mogę zostawić tak biesiadników samych. Mam nadzieję, że rozumiesz. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSgNrEedkDR
- Ależ oczywiście, dziękuję. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwLVCtpNW5a
Wrócili do spożywania pokarmów znajdujących się na stole. Standardowo jak nakazał Jahwe, nie było podanych absolutnie żadnych potraw z mięsa zwierząt nieczystych, tak iż świni nie można było uraczyć. Jeśli przybyły chciał zostać włączony do społeczności, musiał się stosować do Prawa danego przez Jahwe, nie ma innego wyjścia, jeśli chciał dołączyć do narodu.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzOmlmjpDwq
136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrIcrSZE7n2
- Jesteś pewien? - król nie ukrywał zdziwienia po całej historii, jaką dane mu było usłyszeć z ust swego doradcy. - To bardzo poważne oskarżenia! 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3iYRxRK0iC
- Zgadza się mój panie, ale dowody są równie mocne jak poważne są zarzuty, jakimi obarczam Benjamina. Nieprawdą będzie jednak, jak powiem, że działał sam. Jestem niemal pewny, że miał swoich ludzi, ślady wielu kopyt na dnie kanionu o tym świadczą. Ewentualnie, komuś pomagał w zbrodni, w co jestem bardziej skłonny uwierzyć. Sam wojskowy miał wysokie stanowisko, więc czemu miałby zabić moją rodzinę?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡewPDBBY6od
- Może jest niebywale żądny krwi?Lata w armii mogły wywołać jakiś uraz... - urwał.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ90IEPnONni
- Wtedy mógłby zabić kogoś niżej postawionego, albo jakiegoś normalnego mieszkańca miasta. Mniej by ryzykował.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5GySlbEEpK
- Hm... - zamyślił się. - Wiesz co, myślę, że powinniśmy z nim porozmawiać. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAoBdAtRP1W
- Jest to dobry pomysł, spekulacje nie mają sensu, ale zalecam panie, aby w trakcie rozmowy przebywali tu również strażnicy. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN6mAabOAXX
- To logiczne, stary druhu.
- Więc? Co nam powiesz o sztylecie, który zdaje się należy do ciebie? Co powiesz o śladach kopyt, biegnących w przeciwnym kierunku? Spokojnie mogłeś zabić z zimną krwią na dnie kanionu w czasie upału, a następnie uciec wzdłuż ścian, aż nie będziecie bezpieczni za drogą zasłoniętą ścianami? 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw3q29OUDp2
Król zaczął przesłuchiwać Benjamina od razu jak ów wszedł. Chodził w kółko, a z każdym wypowiedzianym słowem, nakręcał się coraz bardziej. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsqtVoeGmUN
- Wiesz jak kończą tacy jak ty? Wiesz jak?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7H0P6em9Kf
Wojskowy nie podniósł wzroku. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡq2qdUaR673
- Ukamienowani! I ty też tak skończysz, ale najpierw sąd wszystko usłyszy!136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEQTyRsnIxi
Na słowo sąd coś w nim pękło, przełamał się; zaczął mówić. Najpierw ledwo składał słowa, ale chwilę później już odpowiadał pełnymi zdaniami. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXfikP3e4cp
- Nie ja zabiłem panie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡilXZIuzmpY
- To kto?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfgnzF9yXay
- Naharnum. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDncOnyjX91
Naharnum. A więc tak najprawdopodobniej nazywał się morderca mojej córki, pomyślał Jafet, czując napływające do oczu łzy. Ale nie tym razem. Nie pęknie. Stoi przed człowiekiem poniekąd odpowiedzialnym za śmierć jego jedynej córki i nie pozwoli słabości wygrać. Nie pozwoli!136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjY0FT50Xpc
- Kim jest ten człowiek? Skąd go znasz? Mów!136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNP0a7AUoZa
- To długa historia...136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCFGmhgA53t
- Powiedziałem!136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK8emcVVJX6
Pomimo tego, że stał przed nimi oficer, to na dźwięk wrzasku króla wojownik skulił się, jakby go kto za chwilę miał uderzyć. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdUzBKh7Xi1
- To było kilkanaście lat temu. Byłem wtedy młodym chłopakiem, zaczynałem dopiero służbę. Nie chciałem mieszkać wraz z rodzicami, ale nie miałem pieniędzy na dom. Ale wkrótce, podczas powrotu do miasta napotkałem właśnie Naharnuma. Był to krzepki mąż po czterdziestce z głową bez włosów na głowie, ale za to z bujną, czarną brodą. Po ubraniu widać było, że nie narzeka na niedostatek, więc postanowiłem porozmawiać. Wiedz mój panie, że w okolicy mojego domostwa człowiek takiej klasy to rzadkość.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9KWECFXfNX
Przekonałem go o prezent w postaci pieniędzy, ale w zamian miałem się kiedyś odwdzięczyć. I tu właśnie zaczyna się historia. Powiedział, że potrzebuje pomocy w bardzo tajnej sprawie. Kiedy powiedział mi o co chodzi, odmówiłem. Ale wtedy zagroził, że mnie oskarży o kradzież pieniędzy, a co gorsza miał dowody. Miałem zawiązane ręce, panie.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZlWk8VWKXe
Król po całej opowieści trochę się uspokoił, natomiast Jafetowi zaczęły się trząść ręce ze zdenerwowania, toteż nalał sobie wina z bukłaku do złotego pucharu stojącego nieopodal. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrVlmqpu6IL
- Dlaczego zabił moją córkę i jej męża?136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDu2czrcJDd
- Ponieważ był zazdrosny. Chciał zająć ich miejsce jako twój następca. Najprawdopodobniej opracował już plan. Nie minie wiele czasu, aż zacznie wprowadzać go w życie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIK55Ofh0vP
Benjamin mówił to wszystko głosem na skraju załamania. Jafeta zdjęła litość w stosunku do niego. Serce miał ciepłe, ale jednocześnie przepełnione bólem. Wiedział natomiast, co by chciała jego córka, gdyby żyła. Nie wahał się ani chwili.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqt3LiQs4mQ
- Benjaminie, pomóż nam go znaleźć, a pomogę ci uniknąć ukamienowania. Nie jesteś bez winy, ale zostało ci postawione ultimatum. Nie chciałeś pomóc w zbrodni, ale zostałeś do tego zmuszony. Proszę, pomóż mi, a ja pomogę tobie. 136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu7oMvIlNWm
.....136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3fRXkzjXvv
Wkrótce złapano Naharnuma, który został skazany na ukamienowanie, natomiast Benjamin odpokutuje swoje winy w więzieniu w stolicy. Estera i Joachim zostali pochowani, a Jafet mógł spokojnie wychowywać z żoną wnuka Jakuba.136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpBHC1Hjk6a
136Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIakaGcoTHI
