Mojemu Panu, Jezusowi Chrystusowi
Jafet I135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIHAcngO50k
Sprawa śmierci córki
135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvrKdCWEner
Słońce prażyło niemiłosiernie, a gorący piasek parzył jej bose stopy. Mąż leżał obok, cały we krwi, a ona powoli, ale jednak żegnała się z życiem. Podróż z ukochanym do pobliskiej wioski Hamod w celach handlowych nie miała się tak skończyć. Miała tylko sobie kupić szaty, bo stare się zniszczyły, na skutek długiego używania. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFRAqBctBd7
Nie miała pojęcia, ile już tutaj leżała, ale sądząc po pozycji słońca, była w stanie oszacować od trzech do pięciu godzin. Jej ojciec uczył jej tej techniki. Ojciec... Czuła mocne ukłucia żalu na myśl, że już go więcej nie zobaczy. I jego, i matki, i ich synka... Który skończył dopiero dwa lata. Na samą myśl o nim łzy napłynęły jej do oczu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡS7m05AEhRS
Potworny ból w brzuchu od ostrza, coraz bardziej się nasilał. Czuła ciepły, czerwony płyn, jej własną krew. Czuła, że robi się coraz słabsza. Czuła, że umiera. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2BGev6ilTc
- Jahwe! - pomyślała. - Proszę Cię, skróć moje cierpienie.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRZdLAQmYFF
Odeszła wraz z zachodem słońca.
.....
Mężczyzna w wieku czterdziestu pięciu lat, człowiek prawy, z doświadczeniem, o imieniu Jafet, siedział w swoim ogrodzie, wokół kwitnących na najróżniejsze kolory kwiatów, popijając słodkie czerwone wino i delektując się jego smakiem. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnISVHqFoO4
Był szabat, dzień siódmy, więc zgodnie z nakazem bożym odpoczywał, regenerując siły po ciężkim tygodniu. Jako doradca króla, nie narzekał na niedostatek, cieszył się dobrą opinią, mając jednocześnie pieniądze, którymi się chętnie dzielił z żebrakami. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpKBNW7GJtz
Miał długą brązową brodę, miejscami siwą, czujne niebieskie oczy, oraz idealnie wygolone włosy. Jego biało-niebieska szata powiewała wesoło na lekkim wietrze, łaskotając go przy okazji po nogach. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡj8OA47Recg
Dopiwszy wino, wrócił do domu, gdzie odniósł do kuchni dopity kielich (zawsze pracownikom i niewolnikom robił w szabat wolne), a potem ruszył do sypialni w której bawił się z jego żoną ich wnuk; Jakub, dwuletni uroczy chłopczyk z bujną blond czupryną i identycznymi oczyma jak Jafet. Ów dziecię, jak na swój wiek, umiało całkiem dobrze chodzić, oraz powoli układał pierwsze zdania. Jego matka, a córka Jafeta nie dała mu drugiego wnuka (lub wnuczki), a dwaj bracia Estery pojechali do dalekich krajów, jednocześnie zapominając o ojcu i matce. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy4qbhPnfzv
Mąż gardził nimi otwarcie, ku niezadowoleniu swojej żony, która liczyła na to, że jej synowie się opamiętają i wrócą do stolicy; do swojej rodziny. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡugoOEgUQnW
Estera natomiast, wraz ze swoim mężem Joachimem wyjechała do pobliskiej wioski, słynącej ze swoich dobrych i tanich szat, aby kupić nowe, bo te których teraz używała coraz bardziej się niszczyły. Zazwyczaj wyprawa zajmowała im około tygodnia; dojazd, kupno, odpoczynek w dzień święty i wyjazd. Takie wypady rzadko się zdarzały, Joachim jej mąż, człowiek nie mniej prawy jak Jafet, chciał się uczyć u niego, aby zostać na dworze u króla. Król lubił jego zięcia, sam Jafet polecał mu go, można by powiedzieć, że on i król byli dobrymi znajomymi, a nawet: przyjaciółmi. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡChIeZO7TPo
Wszedłszy do sypialni, spostrzegł, że Jakub śpi smacznie ze swoją babką w łóżku, toteż wyszedł i zamknął drzwi najciszej jak potrafił. Usiadł w swoim ulubionym fotelu w salonie i zaczął szyć. Wielu mówiło mu, że to zajęcie tylko dla kobiet, ale on osobiście się z tym nie zgadzał. Szycie pozwalało mu się zrelaksować, zwłaszcza przy winie, zapachu wieczoru i świecy. Dolał sobie wina i usiadł. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡO1FncN9HjK
135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiJCJktyo8o
Kolejny dzień doradzania królowi zaczął się dosyć przyjemnie. Pomógł w rozstrzyganiu konfliktów, doradzał w sprawie stosunków dyplomatycznych, a teraz przyszedł czas na ucztę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhpPqIfMq8X
- Jafecie drogi, ile to lat mi już doradzasz? - zaczął władca. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxsEk6auskr
Nie miał na sobie korony, natomiast prestiżu jego osobie dodawały liczne zdobienia szat w niemalże wszystkich kolorach tęczy. Władca uwielbiał ubierać się kolorowo, Jafet uważał, że oddaje to prawie w stu procentach jego wesoły charakter. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmEXL3LkcYv
- Mniej więcej piętnaście, panie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcDfSmqWqV1
- Chcę żebyś wiedział, że bardzo to doceniam - zrobił dłuższą pauzę, dodając swoim słowom dramaturgii. - Widzisz, ani mój młodszy brat, chodź jakże inteligentny, nie ma pojęcia, jakie to wszystko jest ciężkie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFQaJ3L3AbB
Wskazał ręką na zdecydowanie młodszego, ale podobnego do siebie mężczyznę, w ubraniu na pierwszy rzut oka zrobionego z jedwabiu. Najpewniej ktoś niesamowicie próżny, pomyślał. Wyraźnie większy brzuch od pozostałych, wskazywał na niezwykle beztroskie życie, a gdy przyjrzał się dokładniej; spostrzegł podkrążone oczy. Chwilę zastanawiał się nad ich przyczyną, aż doszedł do wniosku, że najprawdopodobniej brat władcy nie nadążał nad ilością zabaw.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7rYS4qAmPP
- Ile ma lat, jeśli można spytać? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW1zQJH2jfI
- Niedawno minęło trzydzieści pięć lat, odkąd przyszedł na świat. - westchnął - Ach, żebyś wiedział Jafecie drogi, jak już mam dosyć... Wiek mój co prawda nie przekracza pięćdziesiątki, ale jestem już tym zmęczony. A jeszcze trochę będę panować, skoro mój syn ma dopiero pięć lat...135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUqZk4lceDk
Urwał, gdyż podszedł do niego żołnierz, sądząc po ubiorze, wyżej postawiony i powiedział coś szeptem do władcy. Doradca wyraźnie dostrzegł jak mięśnie u rozmówcy się napinają, a po jego twarzy spływają pojedyncze krople potu. Chwilę później wstał, przerosił biesiadników i ku ich zdziwieniu poszedł na komnaty z ów żołnierzem. Ucztujący szybko powrócili do porzuconych zajęć, a Jafet dojadł posiłek w milczeniu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7JJt0YkR1u
Kiedy skończył i postanowił udać się do swoich poprzednich zajęć, napotkał na korytarzu innego sługę, który go poinformował, że król pozwala mu wrócić do domu, aby odpoczął i zajął się swoim dworem.
Pod bramą napotkał żebraka proszącego o jedzenie, powiedział mu więc, aby udał się z nim na jego dwór. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE7yvnS2PW0
- Dziękuję ci, o panie! Dziękuję! 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHUEyfJhZnc
Mężczyzna, bo nim był proszący, ubrany był w łachmany, ze zniszczonymi sandałami na stopach, całymi pokrytymi błotem, twarz miał pobrudzoną, a brudne i potargane włosy spięte Jafet sam nie wiedział czym. Widząc, że mężczyzna jest zdrowy, ale wychudzony, postanowił mu zaproponować zatrudnienie na jego dworze. Wesołe iskierki pojawiły się w oczach człowieka, który zgodził się bez chwili wahania.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRRVnq9gf2h
Znalazłszy się wreszcie w domu, Jafet przedstawił pozostałym pracownikom i niewolnikom ich nowego towarzysza, po czym przydzielił mu łóżko w pokoju dla niewolnika i sług. Mieszkali oni tam wtedy, kiedy zostawali dłużej, albo nie mieli gdzie się podziać (jak w wypadku żebraka). Jafet miał zwyczaj zatrudniać właśnie takie osoby, aby mogły stanąć na nogi. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡynii5rzLbi
- Chwała Jahwe, za to że na ciebie trafiłem, panie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡorEF0LmtIU
Mężczyzna jak się okazało miał na imię Symeon, a został żebrakiem ze względu na liczne długi, oraz brak stałego źródła zarobku i miejsca do życia. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqBhd9QfHqL
- Jestem takim samym człowiekiem jak ty - po chwili dodał. - Idź proszę do kuchni i pomóż pozostałym w przygotowywaniu wieczerzy. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1kfj962a6k
Mężczyzna kiwnął głową i udał się w stronę pomieszczenia z którego dobiegał największy hałas. Jafet w tym czasie wyszedł na ogrody, lustrując je wzrokiem i szukając wnuka z jego babką. Jakub biegał wesoło swoimi krótkimi nóżkami po mikroskopijnej polanie, natomiast jego żona siedziała przy drużce i nie spuszczała z malucha wzroku ani przez moment. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrYZ7YGciQ8
Podszedł do niej. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡj8oq9bq5i3
- Niepokoję się - zaczęła, nawet na niego nie patrząc. - Długo ich już nie ma. Co jeśli coś im się stało?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeFJHZauIvK
- A co miałoby się stać? Pojechała przecież z Joachimem. Mąż wysoki i zwinny, co prawda bić się nie umie, ale najeźdźcy pomyśleliby co najmniej dwa razy, zanim by ich zaatakowali. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJxTGlMNqzh
Było to marne pocieszenie dla jego żony, iż sam nawet nie wierzył w to co mówił. Zbóje mogliby ich zaatakować nawet w troje, a gdyby się postarać; dwoje. Nie mieliby żadnych szans. Ani Estera, ani Joachim nie poradziliby sobie z potężnie zbudowanymi, umięśnionymi ludźmi, którzy żyją z napadów.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIc0WfgnEHe
- A daj mi spokój. Dwoje dzieci zniknęło nam praktycznie z oczu, poza tym, co z małym?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlVFvLfAiSi
- Mały ma dwójkę rodziców, dziadka i wspaniałą babcię.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvUGiPHqJIC
Słowa które wypowiedział, rozczuliły kobietę. Jej policzki zaczerwieniły się; w tym samym momencie wstała i go przytuliła. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQpi31RrDhV
- Myślisz? - zapytała. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeAQMaWbdxg
- Tak. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJjcWcd0BZQ
- Panie, panie! - usłyszał głos Symeona, oraz stukot obuwia uderzającego o drużkę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡc8qUlgj2Ry
- Co się stało?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWibaStcko3
- Jakiś dostojny człowiek do pana. Co mam mu przekazać?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFmGmJD5zf1
- Że już do niego idę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeruiWcnVbV
W tym samym momencie ruszył spokojnym krokiem za Symeonem, pędzącym w te pędy.
- W czym mogę służyć? - rzucił w stronę człowieka, który właśnie wchodził do środka. - Stało się coś?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvc7V33CiPq
- Ależ drogi panie, stało się! Stało się coś strasznego! 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡroh0FMY7j6
Twarz niespodziewanego gościa wyrażała głęboki niepokój, lub żałobę, Jafet szacował że oba z tych odczuć. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡD4FyE5Dqeu
- Mów. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ54vyg6rgbH
- Oczywiście szanowny panie, ale czy byłoby problemem prosić o trochę wody? Spragniony jestem. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmfpeDAPXMK
- Ależ oczywiście. Chodźmy do sali biesiadnej, tam się napijemy, a moja żona zrobi placek, z trzech miar mąki. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW8kZ0cNqor
- Dziękuję, ale nie ma takiej potrzeby. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIWyK5Qmby3
Spojrzał na Jafeta z wdzięcznością. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡR20OJXgB3O
Chwilę później siedzieli przy stole, a ogień przyjemnie trzaskał w kominie, robiąc przyjemny kontrast z zachodzącym słońcem. Kiedy się napoili, a sługa przyniósł placek, gość zaczął mówić. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzHlSeM98Yt
- Mam dla ciebie złą wiadomość, panie. Król kazał mi ją przekazać tuż po tym, jak potwierdzone zostały słowa Beniamina.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIjbI06K8vq
- Chodzi ci o dowódcę wojsk, bliskiego przyjaciela władcy? Czy on aby nie był w drodze powrotnej z powrotem do stoli...135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVIanTSs432
Zamarł. Już powoli jego podświadomość podpowiadała mu, co ten człowiek miał zamiar mu przekazać, ale opierał się. Nie chciał o tym myśleć. Samo to, napawało go takim przerażeniem, o jakim tylko słyszał, ale nigdy nie odczuwał. Teraz mogło się to zmienić. Był wściekły na swoich synów, ale jego córeczka... Jego mała córeczka....135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡryPyNIg2DH
- Co się stało? - ledwo zdołał wydusić.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡELtfNTLLld
- Pańska córka...135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM0Z6D3kaRG
- Co z nią?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdONKv0sT3w
- Nie żyje. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDd04T2pxeL
To co teraz poczuł, sprawiło, że już nic nigdy nie będzie takie samo. Takie ukłucie, takie przebijające jego serce jak jakaś gorąca stal, wywołując niewyobrażalny ból, ból w jego sercu. Ból, jakiego nie doświadczył nawet podczas śmierci jego rodziców, którzy utonęli podczas przeprawy przez morze. To uczucie, jakby rozciągało się nie tylko w przestrzeni jego serca, ale również w czasie. Czasie, będącym kilkunastoma, ba kilkudziesięcioma latami jego życia. Widział wszystkie chwile jej życia w jednym momencie, uderzające w niego z każdej strony. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBVcbapSKPu
Ból, jaki odczuwał, odebrał mu mowę, wytłaczał wszystkie łzy z jego oczu tak mocno, że wypływały z nich niczym wodospady, spływające nieregularnie po rysach jego twarzy, po szacie, ostatecznie uderzając w podłogę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUhxeq0gKJn
- Beniamin wracał ze swoim odziałem do stolicy. Nie tak daleko, bo jakieś dwie godziny drogi konno, znalazł spustoszony mały obóz, a z oddali: sylwetki dwóch ciał. Kiedy zobaczył czyje to ciała, wysłał część swojego oddziału wraz z zastępcą do miasta, a sam został i strzegł twojej córki.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjggySKnx8F
Końcówka zdania posłańca uderzyła w niego jak obuch. „Twojej córki”. Nie docierało do niego jeszcze co się wydarzyło, ale powoli jego ciało zaczęło się trząść. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2IO1PdRgYp
- Oddział dotarł w czasie, kiedy król ucztował. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNfYFqpmWdg
- To dlatego wyszedł... - mruknął pod nosem. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfDphZqcn97
- Co?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMsNzAVRuu1
- Nic. Kontynuuj proszę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡc4h8EUVMVO
- Król wysłał kogoś, aby to sprawdził. Kiedy wrócił z przykrą wiadomością, niezwłocznie kazano mi do pana przyjść. Za niedługo rusza wóz po ciało. Idzie pan?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN7Z6wzm4PV
- Oczywiście - rzucił ze łzami w oczach.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlQFsFYa0nH
Kilkanaście minut później jechał na swoim białym koniu za wozem, przy towarzystwie nieznajomego.
Słońce właśnie zachodziło, barwiąc tym wydarzeniem niebo na kolor jasnego różu. Chwilę po tym stopniowo przekształcało się w granatowy, przy okazji generując białe dziury na niebie w postaci gwiazd. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡslCAh4kLpk
Jafet okrył się szczelniej tkaniną, ponieważ robiło się coraz chłodniej. Byli mniej więcej w połowie drogi w tamtą stronę, gdy temperatura na zewnątrz zaczęła mu na dobre przeszkadzać. Nie odczuwał zmęczenia, wręcz przeciwnie: czuł, że jeśli wróci do domu jeszcze tej nocy, na pewno nie zaśnie. Nie mówił swojej żonie co się stało, nie chciał jej ranić, przynajmniej nie teraz. Teraz musiał się przygotować na to, co zobaczy. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcBdil0WP9W
Wkrótce ujrzeli pochodnie na dole kanionu, przyjrzawszy się dokładnie i stwierdziwszy, że to na pewno oni, skierowali się w stronę drogi przebiegającej przez wyrwę z łagodnym zejściem na dół. Uważając, by nie uszkodzić wozu, zjechali na dół. Następnie udali się przez prostą część drogi, aż do miejsca, będącego ostatnim, które zobaczyła jego córka.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRh9PSuJVJy
Z jednej strony znajdowały się spopielone namioty, a z drugiej mały obóz rozstawiony przez żołnierzy. Na spotkanie wyszedł im mężczyzna o zaokrąglonej czarnej brodzie, odbijającej się wyraźnie od płomienia pochodni, którą trzymał w ręce. Miał surowy wyraz twarzy, ale jego oczy wyraźnie pokazywały, jak bardzo jest zmęczony. Posłał w ich kierunku smutny uśmiech. Prawa brew drgała mu, zauważył Jafet. Ledwo widocznie, ale jednak. Był to sygnał, że jest wyraźnie zdenerwowany tym, co ma mu pokazać, jednocześnie ukrywając swoje prawdziwe emocje. Widok jego zamordowanej córki musiał nim mocno wstrząsnąć. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFv3Scn97eR
- Witaj, panie - zaczął. - Wiem, że musi ci być ciężko.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUGc934OQRd
- Chcę ją zobaczyć.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡONDu3AvnDG
Ledwo powstrzymał ryk, ryk bólu, chcący się wyrwać z jego piersi. Powoli rozpacz pochłaniała jego logiczne myślenie, z sekundy na sekundę tracił nad swoimi emocjami coraz bardziej kontrolę. Obawiał się, że wybuchnie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ62whLSeq8V
- Doskonale to rozumiem, ale to nie jest najlepszy pomysł. Jesteś panie zapewne wycieńczony, zapadł zmrok, w dodatku jest dosyć chłodno. Proponuję, abyś się przespał w namiocie, aż do świtu; nie ruszaliśmy... - urwał na moment. - Nie ruszaliśmy pańskiej córki, gdyż nie wiedzieliśmy, czy byś sobie tego życzył. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEX8bkMsGta
- Dobrze. Zaczekajmy więc do świtu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMeThN8m6Iz
Udali się do pobliskiego największego namiotu, gdzie nalano Jafetowi jak i Benjaminowi po kieliszku wina. Usiedli na suchej ziemi i zaczęli sączyć napój w milczeniu. Skończywszy, Jafet rozłożył posłanie w rogu schronienia i zasnął.
Następnego ranka, od razu po obudzeniu się, Żyd poszedł w stronę pogorzeliska. Poza spopielonymi namiotami i suchym podłożem, oraz unoszącym się; coraz słabszym ale jednak dymem, nie wyróżniał się ten obóz niczym szczególnym. Jafet uruchomił wyobraźnię, widział w niej rzucający się z daleka w oczy obóz. Skrajną głupotą według niego było rozbijanie go na dole kanionu; nie spodziewał się tego po swojej córce oraz jej rozważnym mężu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdyhAZ39Si4
Żołnierze mogli sobie na coś takiego pozwolić, byli uzbrojeni i liczni, więc potencjalni zbóje nie zaatakowaliby ich. W przeciwieństwie do małżonków. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnM47DKeC5T
Z drugiej strony, jak dobrze zna te tereny, nie było za wiele możliwości, aby rozbić obóz. Nie zmienia to jednak faktu, że lepiej byłoby nieco zboczyć z trasy, aby znaleźć bardziej bezpieczne miejsce na przenocowanie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQoOyjkxbxz
Wszedłszy na teren miejsca zabójstwa, wytężył swój wzrok. Nie chciał pominąć żadnego szczegółu; zależało mu, aby dowiedzieć się jak najwięcej o mordercach. Najpierw zobaczył zwłoki Joachima. Jego ciało, ciało wysokiego, szczupłego, ale niezbyt umięśnionego mężczyzny zostało brutalnie okaleczone, ponad połowę jego powierzchni pokrywała zaschnięta krew, Jafet wyraźnie widział cienkie, ciemniejsze i dłuższe rany, zapewne po nożu, lub jakimś innym ostrzu. Kucnął przy jego ciele, aby lepiej mu się przyjrzeć. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdOOjZ86iFA
Rany są zbyt wąskie, pomyślał. Nie mogły być zadane za pomocą siekiery, widać wyraźnie, że zadano ją z pomocą noża, lub innego narzędzia tego typu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4SDm4vinPd
Przeniósł wzrok wyżej, na głowę. Nie dopatrzył się u niej żadnych uszkodzeń, nie dał się zmylić krwi brudzącej jego podgłówek. Wokół ciała unosił się lekki, ale nieprzyjemny zapach powoli psującego się ciała, ale nie wyglądało ono źle, najwyraźniej zaczęło się szybciej psuć ze względu na upał panujący w tym miejscu w środku dnia.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDxMKBa8D6c
- Czemu klęczysz przy ciele swojego zięcia? - po głosie rozpoznał Benjamina. - Nie znałeś go długo, czyż nie?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvn0snfcsRe
- A co to za różnica, czy znałem go długo, czy nie? Był moją rodziną. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXzcVw8tSDa
- To w takim razie czemu się mu tak przyglądasz? Przecież go widzisz nie pierwszy, ani nie drugi raz. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdp9KlGb0WM
- Przypatruję się jego ranom. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLuwOyIA3eA
- I co wnioskujesz?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgT4XuCCX77
Jafet dopiero teraz wstał, po czym odwrócił się w stronę kompana.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW82nFYdLei
- Wnioskuję, że zmarł, tracąc dużą ilość krwi, na wskutek brutalnego i wielokrotnego pocięcia ostrym przedmiotem, najprawdopodobniej nożem, lub sztyletem. Zmarł niedawno, zgaduję, że wczoraj rano, ciało jeszcze się nie zepsuło, ale czuć już lekki zapach.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzU4rP8Cr39
Jego słowa wywołały szok na twarzy Benjamina. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz4rJj0C3yy
- Skąd ty...135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPV1k2Lis5r
- Logiczne myślenie, przyjacielu. Wiele razy pomagałem królowi w rozstrzyganiu sporów, miałem sporo czasu, by wyostrzyć zmysły, oraz rozwinąć zdolność logicznego myślenia. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHNoQipUIvU
- I co dalej? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHEspLLsrni
- Dopiero zacząłem badanie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡv0y6WRlbZJ
Szedł dalej, z każdą sekundą bojąc się coraz bardziej tego, co nieuniknione. Prosił Jahwe w Duchu, aby Dał mu siłę walki ze swoimi emocjami. Aby nie wzięły nad nim kontroli, aby nie pozbawiły go umiejętności logicznego myślenia. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡILSfUAv2ad
Zorientował się, że obóz składał się z czterech namiotów, ułożonych w dwa rzędy po dwa namioty. W środku zrobiono miejsce na ognisko, z odpowiednią ilością wolnego miejsca w kształcie okręgu, aby niczego nie podpaliło. Kiedy podszedł pod jego pozostałości, zamarł. W jednym z czterech przejść leżała jego córka. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ33gJlGrERM
Nie zorientował się, kiedy rzeki łez zaczęły się wylewać z jego oczu. Nie zorientował się, kiedy wydał ryk bólu, ryk który zdarł mu gardło, pozbawił głosu. Nie zważając na protesty towarzyszy podszedł do ciała jego malutkiej, bezbronnej córeczki. Jedyne co zobaczył, poza jej smutną twarzą, była rana, wąska i krótka, jakby od wbicia czegoś ostrego. Widział krew. I tyle. Nagle opadł z sił, usiadł i oparł swoje ciało o płócienną ścianę namiotu. Potem widział ciemność.
Kiedy się obudził, zorientował się, że znajduje się w jednej z komnat sypialnianych w pałacu króla. Władca siedział przy jego łożu, popijając wino z pucharu i jedząc owoce. Zobaczywszy, że Jafet się obudził, nalał mu również i podał kielich. Zaczęli pić.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaKbzmzWZD7
Sytuacja była bardzo niezręczna. Władca wpatrywał się cały czas w swój kielich, Jafet tak samo, ale ukradkiem na niego spoglądał. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGcLPKGr0pe
- Jak się czujesz? - zapytał w końcu. - Po tym wszystkim?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7UzzKGNGH2
- Szczerze mówiąc - westchnął. - Paskudnie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ38IjXFvn8t
Taka była prawda. Nie silił się na żadne uprzejmości, nie miał po prostu na to siły. Jedyne o czym w tym momencie myślał, było znalezienie się w swoim własnym domu i położeniu się w swoim własnym łożu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8BTDJm7oKm
- Gdzie moja żona? - dodał po chwili. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdRvJvAZpdW
- W sąsiedniej komnacie z małym Jakubem. Wie o wszystkim. Od razu jej powiedzieliśmy o wszystkim, łącznie z twoim... Stanem. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0gyPaEXhgx
- ŻE CO? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUiqI5lZ9Fj
Wpadł w furię. Jak mogli jej to zrobić, jak mogli to zrobić samej, wrażliwej kobiecie, bez męża u boku, nie wspominając już o tym, że cały czas się opiekowała małym. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBe2qipQyUs
Jafet zerwał się z łoża i pobiegł szukać żony. Otworzył drzwi i wybiegł na korytarz. Nie zwracał na nic uwagi, ani na to, że był okropnie słaby, ani na to, że jedyne co miał na sobie to tunika, w której wyjechał poprzedniej nocy. Biegł po dywanie, aby nie uszkodzić sobie stóp, oraz aby uniknąć poślizgnięcia się. Chwilę później wpadł na jakiegoś strażnika. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcVgtGvIhBI
- GDZIE JEST JUDYTA? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNqkNtFOSpy
Mężczyzna cofnął się, nieco wystraszony, albo zdezorientowany, ciężko było mu stwierdzić ze względu na panujące emocje. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmPqpwYrwTo
- W pierwszej komnacie na prawo za rogiem, panie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtxDYixHThj
- Dziękuję. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnDAkxLpPKf
Ostatnie słowo powiedział nie wrzeszcząc, ale już unosząc głos, wyminął ów człowieka i udał się do pokoju który wskazał. Wnętrze, poza inną barwą łóżek, praktycznie niczym się nie wyróżniało od tego, w którym nocował. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDjopJeTszL
Judyta, żona Jafeta, siedziała cała we łzach, trzymając w ramionach śpiącego Jakuba. Chłopiec uroczo drzemał, jakby zupełnie sobie nie zdając sprawy z powagi sytuacji. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡV3re5OB5BT
Podszedł do żony, dostawił sobie po cichu krzesło, tak aby nie obudzić malucha i usiadł. Wyciągnął długie ramię i objął delikatnie żonę, a ona wtuliła twarz w jego bark. Załkała cicho. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7jOjqZaaWm
- Czy to prawda?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCsF1Jk0c3l
- Tak - uciął. Nie było sensu owijać w bawełnę, ani udelikatniać. I tak wiedziała, że to prawda, ale nie chciała w nią uwierzyć. Podobnie jak i on. Jego oddech stawał się coraz bardziej nierówny, oczy stawały się cięższe, jakby mieszczące się w nich łzy dodawały sporo do wagi. Mrugnął, a zaraz po tym poczuł spływające stróżki pojedynczo płynących łez; spływających powoli i bezlitośnie łaskoczących po policzkach. W tej właśnie chwili obiecał sobie, że wyznaczy sprawiedliwość ludziom, którzy to zrobili jego rodzinie. Ludziom, którzy przyprawili jego wnuka o zostanie sierotą, ludziom, którzy odebrali jemu i jego żonie jedyną córkę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvVIWArErsz
.....135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSjdPhlNbzY
135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡizslvGu7wJ
Przypatrywał się powoli swoim ofiarom. Znał ich doskonale, zarówno ją, jak i jego. Spodziewał się, że z wzajemnością, dlatego zakrył twarz chustą. Estera, dziewczyna na którą polował, spacerowała po targu, szukając czegoś dla siebie. Wnioskując po informacjach, które otrzymał, nowe szaty. Taki był jej cel wypadu poza teren stolicy. Uznał to za szczyt głupoty. Po co ryzykować tak bardzo, skoro mogła spokojnie sobie coś kupić u siebie? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡY6OHFu8W9l
Bawiło go to. Bardzo. To był jej ostatni błąd. Nie będzie miała okazji go naprawić. Ciekawe tylko, czy jej mąż, zdoła ją przed nim obronić. Oczywiście, że nie. W końcu nie był sam. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡszuUQmuRcC
Było ich wielu. Bardzo wielu, jeśli patrzyć na stosunek ilości. Z połową tuzina dorosłych, dobrze wyszkolonych mężczyzn, jedna kobieta i jeden mężczyzna nie mieli większych szans. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3wXWH8jNTv
.....
- Panie - Jafet skłonił się. - Wiem, że szabat dobiegł końca, ale mam do ciebie osobistą prośbę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡACZAmIdsTx
Żyd jeszcze tego samego dnia po uniesieniu się na władcę poszedł i go przeprosił. Bądź co bądź, pomimo tego, że są przyjaciółmi, jemu należy się większy szacunek. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgkwXAqycAD
- Słucham? - uśmiechnął się do niego życzliwie, bez cienia żalu za nagły wybuch. Zapewne zrozumiał, że to w wyniku olbrzymich emocji. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpQfvx8JYyq
- Mógłbym wziąć tuzin mężów na dwa dni oraz wóz, aby posprzątać na miejscu zabójstwa? Chcę jeszcze raz się z tym zmierzyć. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz9gDR7xyEd
Rządzący myślał przez chwilę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBQLZbuPhOo
- Hmm... Nie wiem, czy to dobry pomysł. Te emocje, te wydarzenia...135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRqiWUPYeLZ
- Proszę - jeszcze raz pochylił głowę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaNBex2yye0
- Niech ci będzie zgoda. Tylko proszę cię, aby to długo nie trwało. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0dPGMwXJG8
- Dziękuję, panie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhiD0O4nuOA
Niedługo później był już w swojej posiadłości i pakował bagaż. Na dwa dni nie potrzebował wielu rzeczy, głównie posłanie polowe, jakąś szatę, jakby się zrobiło chłodniej, zapas chrustu. Założył na siebie długą, niebiesko-białą szatę, wziął kij z drewna dębowego i ruszył w stronę pałacu, w umówione miejsce z woźnicą, z którą polecił mu się spotkać król. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmulWhUQlyV
- Witaj. Jestem Jakub. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvzgb7s7k6t
Uścisnęli się. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡylV2TGefCQ
- Jakub? To tak samo jak mój wnuk. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyoTozwWKTd
- Wnuk? Ile ma?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwiYiGz5Efm
- Niedługo upłyną trzy lata, odkąd przyszedł na świat. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpHxZ7jkGb9
- O! Moja córka niedawno skończyła! 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡt3ZNRKBF9t
- Jak się nazywa, jeśli można wiedzieć?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6VjHBRBaM7
- Sara. Żebyś wiedział, panie jaka z niej rozrabiaka. Wszędzie jej pełno! Ani na chwili nie można spuścić z oka!135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡC8HxwxkBcn
- Podobnie z moim. Żona cały czas pilnuje, aby nie zrobił nic sobie, ani swojemu otoczeniu.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMkvNxQUNQq
Nie zauważyli, kiedy zebrali się pozostali mężowie, ale nie było większego problemu, aby się z grać i wyruszyć jeszcze przed zachodem słońca.
- O Jahwe! Ależ zrobiłeś piękny kanion, Swoimi rękoma! - zawołał Jakub.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmZGfrMPREj
- Nigdy go nie widziałeś? - zawołał ktoś z wozu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHtx9pTkU5W
- Widziałem, owszem towarzyszu. Ale za każdym razem gdy go widzę, czuję uniesienie na sercu, oraz chęć, by chwalić Pana. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡP0NwR8MoOZ
- Masz rację - odparł kolejny. - Mam identycznie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOtjJAp3Fsb
- Ten kanion jest piękny - zaczął Jafet. - Szkoda tylko, do czego został wykorzystany, oraz co tu się wydarzyło. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdp953v3lyg
Powoli, z czasem aż zaczęli się przybliżać do pozostałości obozowiska, kiedy zaczęło się robić coraz chłodniej, zaczęli dostrzegać namioty, ułożone w dwa rzędy po dwa schronienia. Na samą myśl o nich, po plecach przechodziły Jafetowi dreszcze. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcBTjcWgYk1
Swoje namioty rozłożyli nieopodal, później rozpalili ognisko, zostawiając pracę na rano. Zjedli kolację, a kiedy noc już na dobre zawitała na niebie, wraz z gwiazdami i księżycem, kiedy zrobiło się chłodno, każdy z nich udał się do swojego namiotu na spoczynek. Tym razem jednak, Żyd miał trudności z zaśnięciem. Nie mógł się pogodzić z myślą o tym, że nocuje niedaleko miejsca, gdzie zmarła jego córka i jej mąż. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFwqUXCpXb7
W końcu, nie wiedząc która jest godzina, zasnął płytkim snem.
Obudził się jako pierwszy, toteż nie zwlekając ani chwili wstał, założył szatę którą spakował i udał się w kierunku opuszczonego obozowiska. W pierwszej kolejności postanowił jeszcze raz zbadać miejsce, w którym zemdlał. Poza licznymi śladami stóp, odcisków leżących ciał, nie zobaczył niczego, co by się wyróżniało spośród tłumu. Zrobił krok w kierunku ogniska. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeiZowluav2
Kucnął i zbliżył głowę w stronę wypalonego opału. Skierował wzrok od góry do dołu, w stronę ziemi, przy okazji zdając sobie sprawę z tego, że drewno bliżej powierzchni było słabo wypalone, albo wręcz wcale. Dotknął zdawało się, nieruszonego przez ogień drewna, aby się upewnić. Palec potwierdził jego przypuszczenia. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhUhjlWrjWo
- Wygląda na to, że zabójcy po popełnieniu zbrodni od razu zgasili ognisko, sprytnie. Ale w takim wypadku - mówił do siebie. - W takim wypadku, ciała musiały tu leżeć około całego dnia, nocy i dłuższej części następnego dnia, już nie wspominając o tym, że taki obóz wyglądałby normalnie... Coś mi tu nie pasuje.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTBZXF39QEQ
Ostrożnie podszedł z powrotem do miejsca, gdzie jeszcze nie dawno leżała Estera. Przyjrzał się dokładniej odciskowi. Kiedy dokładnie zaczął go od nowa badać, zamarł. Odbicie wskazywało, że tors osoby leżącej był zbyt długi. Oznaczało to tylko jedno. Ofiara się czołgała przez jakiś czas. Być może godzinę, a być może cały dzień. Jafet wiedział już, że jego córka nie zmarła od razu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvBEEb2Xgl5
Na samą myśl o tym, uronił jedną łzę. Nie dał jednak słabości wygrać. Miał zadanie, które chciał wykonać. Chciał, by mordercy zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zostali ukarani. I dopilnuje tego, jeśli Jahwe pozwoli. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqQwwXiuRmH
Badanie całego obozu zajęło mu jakiś czas, ale zgodnie z jego poczuciem, nie był on długi. Słońce dopiero wschodziło, a Jafet tak naprawdę swój cel, po który tu przybył, osiągnął. Postanowił jednak, póki ma jeszcze trochę czasu, zbadać teren poza obozem. Obszedł w pobliżu cały teren dwa razy, po czym odszedł trochę dalej w kierunku przeciwnym z którego tu przyjechali. Szedł tak dobre kilkanaście minut, aż jego uwagę przykuł jakiś błyszczący przedmiot w oddali. Podbiegł w jego kierunku tak szybko, jak pozwalały mu na to jego doświadczone nogi, co wbrew pozorom nie trwało długo. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8VUiqJZaq3
Dobiegłszy na miejsce przyjrzał się ów przedmiotowi. Okazało się, że był to sztylet, długi, ale jednocześnie wąski; błyszczący, posiadające złote zdobienia. Rękojeść owinięta była skórą, zabarwioną na szmaragdowy kolor; Jafet jednak nie był w stanie zidentyfikować, jakiego zwierzęcia była to skóra. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKeXkeYwCkZ
To co jednak w szczególności zwróciło jego uwagę, to inicjał, mały ale jednak; wygrawerowany na rękojeści bliżej głowicy i rękojeści. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3ps0vxumPO
- Be, be, be... - pomyślał. - Kogo byłoby stać na taki sztylet, lub kto mógłby taki otrzymać? Wiem, że to ktoś, kto najprawdopodobniej ma imię zaczynające się na literę be. Pomyślmy.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡck98ORSnDv
Spojrzał w niebo. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOTbRYsn5TX
- Jahwe, pomóż! Kto taki mógłby to być? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgWGg7t5lF4
Odpowiedź przyszła natychmiastowo, jakby wiedza której potrzebował (w co nie wątpił) została wylana mu na głowę. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPV3xKGFxqb
- Dziękuję. - odpowiedział. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5hGbj6Uz86
Okazało się jednak, że to nie koniec niespodzianek. Kiedy spojrzał w dal, dostrzegł; małe bo małe, ale drugie podwyższenie, drugą drogę na górę kanionu. Schował sztylet i znowu wbił wzrok w ziemię. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9EjpYyzkID
Zaczął szukać jakiś śladów, jakiś wskazówek, dotyczących możliwego połączenia w tej sprawie sztyletu z drugim wyjazdem z kanionu. Nie musiał długo szukać, gdyż chwilę później znalazł ślady kopyt, wybitych jeszcze wyraźnie w piasku. Patrząc na nie, założył, że było co najmniej tuzin jeźdźców. Brak śladów kół świadczył o braku wozu, przynajmniej tak mu się wydawało. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkk8zqGzdJQ
Uznał, że nie warto iść dalej tropem tych śladów; wszystko przemyśli sobie w domu. Prędko wrócił do obozu, aby nikt nie zauważył jego zniknięcia, oraz z powrotem; skradając się, udał się na odpoczynek. Jednak wiedział jedno: nie może ufać Benjaminowi, ani jego najbliższym podwładnym.
Po wstaniu i zjedzeniu śniadania, Jafet znowu się ubrał w tą samą szatę co wcześniej i zabrał się z innymi do pracy. Złożenie namiotów, posprzątanie po ognisku i spakowanie pozostałości zajęło im stosunkowo niewiele czasu tak, że już po południu znaleźli się z powrotem w stolicy, a pod wieczór Jafet był w domu. Władca pozwolił mu jeszcze spędzić czas z rodziną, zwłaszcza, że następnego dnia miał być pochówek Estery i jej męża. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJ6GHGywXDi
Jafet powiedział o wszystkim w tajemnicy przed sługami i niewolnikami swojej żonie. Sara popłakała się, ale wyraziła poparcie w stosunku co do planów męża. Sama, aby mu nie przeszkadzać, poszła się zająć Jakubem. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡruDGKfOSst
- Symeonie! - zawołał donośnym głosem. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu3J2cDFA67
Nowy sługa prędko stawił się w drzwiach komnaty biesiadnej. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlb2eT7zYAK
- W czym mogę służyć, panie? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd97ySSS9x1
- Nalej mi proszę trochę wina do kielicha i przynieś jeden z czystych zwoi z biblioteki wraz z piórem i atramentem. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqK13G2r1Td
Symeon niemalże natychmiastowo spełnił prośby Jafeta. Zgodnie z następną, opuścił salę, zostawiając męża samego ze swoimi myślami. Jafet rozłożył zwój i zaczął pisać najważniejsze elementy jego spostrzeżeń. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIVWxTk9a3f
Esterę i Joachima zabito najprawdopodobniej nożem lub sztyletem, przynajmniej tak można sądzić z zadanych ran. Nasuwa mi się do głowy parę pytań:135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZjd8KPRZNZ
- Kto to mógł zrobić?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ4z1wgm0RB
- W jakim czasie doszło do śmierci moich bliskich?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU9dLiuHSOS
- Jaki związek z tymi wydarzeniami ma Benjamin, oraz jego sztylet?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLGqtemTG1K
Jafet zaczął myśleć, przy okazji stukając piórem w pergamin, robiąc parę czarnych plam. Po jakimś czasie zaczął znowu pisać.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIWl4xWaRWd
Ognisko. Ono jest kluczem do ustalenia czasu napaści. Opał nie został wypalony do końca, wręcz przeciwnie, widać dosyć duże ślady nienaruszonego drewna. Najprawdopodobniej został zalany w chwili napaści. Tylko kiedy to było? Mało prawdopodobne, aby zdarzyło się to wieczorem; wtedy ciała leżałyby tam za długo, na pewno zaczęłyby się psuć. W takim razie135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkmwiy2m4jt
Znowu przestał na chwilę, ale po chwili znowu otrzymał odpowiedź od Pana. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHnFgSrxbUW
POSIŁEK! Przygotowywali posiłek! Najprawdopodobniej w środku dnia, albo późnym popołudniem; wtedy zaatakowali, a następnego dnia, jeśli wierzyć w historię Benjamina, zbrodnia została zauważona. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡag0VMKo8Dv
Tymczasem Benjamin... Jest bardzo podejrzany. Sztylet znalazłem daleko od miejsca gdzie znajduje się droga do stolicy. Jeśli narzędzie należy do niego, na pewno miał jakiś związek ze zbrodnią. Tylko jaki? Zabił czy był partnerem w zbrodni? Jeśli zabił, to jaka mogłaby być tego przyczyna? Zazdrość o Esterę? Nie miałoby to sensu. Sam, o ile się nie mylę, miał żonę. Poza tym, ślub z Joachimem miał miejsce dawno, zabójstwo nie miałoby sensu, zwłaszcza, że sam zapewne ślub wziął niedawno. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzgceWaKuHt
Dalej. Pozycja polityczna? Nie, Joachim jeszcze nie został doradcą, poza tym, Benjamin był wojskowym, w dodatku wysoko postawionym. Więc jeśli brał udział w morderstwach, to raczej jako wspólnik. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrfmRkBbsiF
To kto zabił? Musiał to być ktoś zazdrosny albo o pozycję, albo o Esterę. Ale jeśli to drugie, to po co ją zabijał? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnn5lwgCT4p
Wyglądało na to, że jest tylko jedna możliwość, jedna opcja, jedna wersja zdarzeń. Jafet odłożył pióro, zwinął pergamin, a następnie odniósł rzeczy na swoje miejsca, poza zwojem; go położył na szafce przy łóżku. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfLN01GVCc6
135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8OJCxqCRQi
Później, założył grubą szatę i wyszedł na zewnątrz; wziął ze sobą część majątku, chciał go przeznaczyć na świątynię, w ramach podziękowania Jahwe za pomoc w ustalaniu faktów. Idąc ulicami miasta, rozmyślał o całej sytuacji. Co prawda, pomagał władcy w wydawaniu wyroków, analizował fakty, doradzał w zarządzaniu państwem, ale nie spodziewał się, że ma taki talent analityczny. Wtedy, w obozowisku, nie odczuwał niczego poza silnymi negatywnymi odczuciami; aczkolwiek teraz, kiedy minęło trochę czasu, przeanalizował swój tok myślenia w tamtej chwili, zdając sobie sprawę z dziwnego uczucia, jakie mu wtedy towarzyszyło. On z każdym szczegółem, jaki napotkał, rozumiał całą sytuację jaka miała tam miejsce, z każdym elementem znał ten obszar. Dzisiejszego dnia, kiedy tam był, udało mu się; tym razem sztucznie, uruchomić swój umysł, dar, jaki dał mu Jahwe, a on zdał sobie z niego sprawę dopiero w obliczu takiej tragedii. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsySresRfpW
Idąc, atakowały go, niczym kamienie lecące z katapult, myśli o swojej córce. Widział jej całe życie w jednej chwili, jej lepsze i gorsze chwile, szczęście i smutek jakie mu przyniosła. Nie chciał tego, walczył z tym, wiedział, że nie może sobie na nie pozwolić w tym momencie. Czuł, jak go rozsadzają, czuł napływające do oczu łzy, ale walczył. Nie chciał dać się zwyciężyć rozpaczy, pomimo tego, że ta nie chciała ustąpić. Teraz to on, Jafet, będzie musiał zastąpić Jakubowi Joachima. Będzie musiał pokazać temu malcowi to, co miał mu pokazać jego zięć. Ale nie wiedział, czy znowu temu podoła. Ta wątpliwość pojawiała się za każdym razem, kiedy musiał wychowywać nowe dziecko. Wiedział, że nie może zawieść. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡln91kK8m9Q
Podarowawszy pieniądze, mąż wrócił do domu. Ciepło bijące od ognia było przyjemnym kontrastem do zewnętrznego chłodu, toteż Jafet ochoczo zdjął szatę, zjadł ostatni posiłek dzisiejszego dnia i pożegnawszy się ze swoimi sługami oraz niewolnikami, położył się spać. Leżąc w ciemnościach, opowiedział swojej żonie o wszystkich swoich wnioskach; o Benjaminie, najprawdopodobniej jego sztylecie, „prawdziwym” zabójcy, swoim darze od Jahwe, oraz o trosce o Jakuba. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhAAKoz4f0l
- Myślisz, że będzie pamiętał rodziców? - zapytał. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡC7Uu1tF7OD
- Nie mam pojęcia kochanie. To jeszcze małe dziecko, nieznające świata. Bardziej mnie martwi, co my mu powiemy, gdy się będzie pytał o swoich rodziców. Bo przecież nie powiemy, że to my nimi jesteśmy, prawda? Bo nie mogłabym po tym spokojnie spać. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqCdQFWULCb
- Nie, powiemy mu o nich. Ale o ich śmierci, oraz o tym, jak mu ją przekażemy, będziemy myśleć z czasem. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMBCLd6tSxo
- Oby Jahwe nam pomógł. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTyEUz2BA6t
- Pomoże. Grunt to ufać Panu, żono. Straciliśmy żonę i zięcia, ale nasz wnuk stracił mamę i tatę. Teraz to my musimy go wychować, my musimy mu pokazać to, czego już nie mogą Estera i Joachim. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOjmXuICP8S
Później oboje zamilkli. Zmęczenie szybko dało się we znaki i Jafet nawet nie zauważył, a już spał.
Następny dzień był bardzo wyczerpujący, nie wiedział tylko czy ze względu na ostatnie wydarzenia, to co dopiero miało nadejść, czy może tak po prostu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGUKVeRRP9x
Podczas uczty, którą jak i pozostałe; spędził u boku króla postanowił poprosić o chwilę dyskrecji. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHoXTaFfidw
- Panie? - zaczął. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOXr3sgOkbm
- W czym mogę pomóc, Jafecie? Podać ci może wina? Czy więcej tego wyśmienitego mięsa, które zostało podane?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbVeYs8BNyW
Nigdy nie przykuwał większej uwagi jedzeniu, które było podawane podczas uczty, ale kiedy król o tym wspomniał, zorientował się że było bardzo dobre. Mięso, które leżało na stole rozpływało się w ustach tak, że nie trzeba było go nawet przeżuwać, a wino które spożywał było cierpkie w smaku, ale w tej cierpkości kryła się ciężka do opisania słodycz. Wziął jeszcze jeden łyk, przy okazji upewniwszy się, co do swojego werdyktu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxeHKnpL5Nr
- Jedzenie faktycznie jest wspaniałe panie, ale nie o to chciałem cię spytać. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYbtTjjzEzh
- A więc o co? - odpowiedział z pełnymi ustami.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWqLCYWcnC0
Jafet wziął głęboki oddech, po czym odparł:135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVcl28nlrgv
- Czy miałbyś coś przeciwko, abyśmy pomówili po uczcie na osobności? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiSaFypRFQ8
Władca zmarszczył brwi w geście głębokiego namysłu. Wydawałoby się, że to nic wielkiego, ale Jafet rzadko prosił o coś takiego, toteż reakcja monarchy była całkowicie uzasadniona. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRowVkklMCr
- Stało się coś? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo2w8S5FdRe
- Wolałbym o tym głośno nie mówić. Nie wiadomo, czy nikt nie usłyszy i nie powie komuś czegoś, czego wolałbym, aby ktoś czegoś nie usłyszał. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrx0prcYDI9
- Cóż za język! - roześmiał się, jakby nie dosłuchując, albo wcale nie słysząc powagi w jego głosie. - Jafecie, mógłbyś tworzyć! 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnlqDwZAf4w
Odczuł lekki dyskomfort na tą zbyt przesadną pochwałę. Co prawda Jahwe dał mu rozwiniętą umiejętność dedukcji i jak to określała jego żona: „Ponad przeciętną inteligencję”, ale w roli poety nigdy siebie nie widział. Łączenie słów w rymy wraz z odpowiednią ilością sylab było ciekawą łamigłówką, ale nie widział w tym żadnej szerszej perspektywy. Poza tym, nigdy go to specjalnie nie pociągało. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7Bcss9q9oL
- Jest to sprawa najwyższej wagi. Obawiam się, i proszę mnie nie brać za szaleńca; że wiem kto mógł pozbawić moją córkę i zięcia życia - szepnął prosto do ucha. - Odkryłem kilka poszlak na miejscu zabójstwa i chciałbym się nimi podzielić z tobą, panie i zapytać się ciebie co ty o tym myślisz. Byłaby taka możliwość?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWy6aSnOv2w
Powtórzył pytanie, nakładając na nie nacisk; wyraźny, ale nie na tyle silny, aby władca mógł go potraktować jako obrazę. Spojrzał prosto w oczy rozmówcy. Jego twarz spoważniała, nie było większego śladu po wesołości, jaka panowała na niej jeszcze chwilę temu. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZP3fSHsCzP
- Oczywiście Jafecie, ale dopiero po tym jak skończymy ucztę. Nie mogę zostawić tak biesiadników samych. Mam nadzieję, że rozumiesz. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQW4sIcre5C
- Ależ oczywiście, dziękuję. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhGUowgB3yV
Wrócili do spożywania pokarmów znajdujących się na stole. Standardowo jak nakazał Jahwe, nie było podanych absolutnie żadnych potraw z mięsa zwierząt nieczystych, tak iż świni nie można było uraczyć. Jeśli przybyły chciał zostać włączony do społeczności, musiał się stosować do Prawa danego przez Jahwe, nie ma innego wyjścia, jeśli chciał dołączyć do narodu.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsB2Weu0F7v
135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9lac3Wc359
- Jesteś pewien? - król nie ukrywał zdziwienia po całej historii, jaką dane mu było usłyszeć z ust swego doradcy. - To bardzo poważne oskarżenia! 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK31QXIpb2M
- Zgadza się mój panie, ale dowody są równie mocne jak poważne są zarzuty, jakimi obarczam Benjamina. Nieprawdą będzie jednak, jak powiem, że działał sam. Jestem niemal pewny, że miał swoich ludzi, ślady wielu kopyt na dnie kanionu o tym świadczą. Ewentualnie, komuś pomagał w zbrodni, w co jestem bardziej skłonny uwierzyć. Sam wojskowy miał wysokie stanowisko, więc czemu miałby zabić moją rodzinę?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxTjYZ9vnc7
- Może jest niebywale żądny krwi?Lata w armii mogły wywołać jakiś uraz... - urwał.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo0VtJ2EuN0
- Wtedy mógłby zabić kogoś niżej postawionego, albo jakiegoś normalnego mieszkańca miasta. Mniej by ryzykował.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpMVKONTMIV
- Hm... - zamyślił się. - Wiesz co, myślę, że powinniśmy z nim porozmawiać. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXbuZNSKEus
- Jest to dobry pomysł, spekulacje nie mają sensu, ale zalecam panie, aby w trakcie rozmowy przebywali tu również strażnicy. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWdC3zd5OtA
- To logiczne, stary druhu.
- Więc? Co nam powiesz o sztylecie, który zdaje się należy do ciebie? Co powiesz o śladach kopyt, biegnących w przeciwnym kierunku? Spokojnie mogłeś zabić z zimną krwią na dnie kanionu w czasie upału, a następnie uciec wzdłuż ścian, aż nie będziecie bezpieczni za drogą zasłoniętą ścianami? 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNWPY2kmv4I
Król zaczął przesłuchiwać Benjamina od razu jak ów wszedł. Chodził w kółko, a z każdym wypowiedzianym słowem, nakręcał się coraz bardziej. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhlBdpUe5cs
- Wiesz jak kończą tacy jak ty? Wiesz jak?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFxCLXEKldE
Wojskowy nie podniósł wzroku. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4WNGN4LKsn
- Ukamienowani! I ty też tak skończysz, ale najpierw sąd wszystko usłyszy!135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYQ3z5TFMZi
Na słowo sąd coś w nim pękło, przełamał się; zaczął mówić. Najpierw ledwo składał słowa, ale chwilę później już odpowiadał pełnymi zdaniami. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOoHr2hmWU2
- Nie ja zabiłem panie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9APeqPKZQh
- To kto?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6UpvgWsgtR
- Naharnum. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUUwvxfjM1G
Naharnum. A więc tak najprawdopodobniej nazywał się morderca mojej córki, pomyślał Jafet, czując napływające do oczu łzy. Ale nie tym razem. Nie pęknie. Stoi przed człowiekiem poniekąd odpowiedzialnym za śmierć jego jedynej córki i nie pozwoli słabości wygrać. Nie pozwoli!135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡllyczBbUHJ
- Kim jest ten człowiek? Skąd go znasz? Mów!135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIYjDtfOUwo
- To długa historia...135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwHA1n1YlO7
- Powiedziałem!135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ30UF6qTh94
Pomimo tego, że stał przed nimi oficer, to na dźwięk wrzasku króla wojownik skulił się, jakby go kto za chwilę miał uderzyć. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOWK5DnQ6HO
- To było kilkanaście lat temu. Byłem wtedy młodym chłopakiem, zaczynałem dopiero służbę. Nie chciałem mieszkać wraz z rodzicami, ale nie miałem pieniędzy na dom. Ale wkrótce, podczas powrotu do miasta napotkałem właśnie Naharnuma. Był to krzepki mąż po czterdziestce z głową bez włosów na głowie, ale za to z bujną, czarną brodą. Po ubraniu widać było, że nie narzeka na niedostatek, więc postanowiłem porozmawiać. Wiedz mój panie, że w okolicy mojego domostwa człowiek takiej klasy to rzadkość.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGSRWN1JbuR
Przekonałem go o prezent w postaci pieniędzy, ale w zamian miałem się kiedyś odwdzięczyć. I tu właśnie zaczyna się historia. Powiedział, że potrzebuje pomocy w bardzo tajnej sprawie. Kiedy powiedział mi o co chodzi, odmówiłem. Ale wtedy zagroził, że mnie oskarży o kradzież pieniędzy, a co gorsza miał dowody. Miałem zawiązane ręce, panie.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmHdqm9SRIy
Król po całej opowieści trochę się uspokoił, natomiast Jafetowi zaczęły się trząść ręce ze zdenerwowania, toteż nalał sobie wina z bukłaku do złotego pucharu stojącego nieopodal. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqrDtmowPnY
- Dlaczego zabił moją córkę i jej męża?135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFCCK4VHBdp
- Ponieważ był zazdrosny. Chciał zająć ich miejsce jako twój następca. Najprawdopodobniej opracował już plan. Nie minie wiele czasu, aż zacznie wprowadzać go w życie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcXrPc1f1IV
Benjamin mówił to wszystko głosem na skraju załamania. Jafeta zdjęła litość w stosunku do niego. Serce miał ciepłe, ale jednocześnie przepełnione bólem. Wiedział natomiast, co by chciała jego córka, gdyby żyła. Nie wahał się ani chwili.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU0fC2sXPA4
- Benjaminie, pomóż nam go znaleźć, a pomogę ci uniknąć ukamienowania. Nie jesteś bez winy, ale zostało ci postawione ultimatum. Nie chciałeś pomóc w zbrodni, ale zostałeś do tego zmuszony. Proszę, pomóż mi, a ja pomogę tobie. 135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ25oc2ePSsD
.....135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpmz0LbwudC
Wkrótce złapano Naharnuma, który został skazany na ukamienowanie, natomiast Benjamin odpokutuje swoje winy w więzieniu w stolicy. Estera i Joachim zostali pochowani, a Jafet mógł spokojnie wychowywać z żoną wnuka Jakuba.135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQLvdVdODbL
135Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡha2ouUOmSw
