Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHylAG56fJQ
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjcRtwe6pQj
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡs0wOl9fCKf
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡY4czM77hyn
"Yanvar."121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeWAzgIrnhq
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrbBYv051kJ
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw8JCvFwo1c
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvOWs521wxO
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyAeis4wCL8
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDVpX2QOPqu
"Evet."121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfEE4NoY9L0
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuptffZsX0i
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLZ4Mduteck
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEbuqv1Rmbn
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzyRE01k2oo
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3LeGnXI4mp
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZsVx59GfG4
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡme5rlpVpOI
"İstersen tartışalım."121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrNTbdJvWEn
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0tzYwyasfq
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRttFTYDfUK
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2ifVyA2LNe
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdoV1xKVKzu
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtkQRQ7GaDx
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡs8ojIEkALU
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFJTUS8yIZV
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡILqAsBVee4
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgmtoO2qBdI
"Dost. Uyan."121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7jYyJ7qUde
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡC1kQRjHmBg
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrF3YlO3P5j
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZuyFNaxSVH
"Donarak öleceksin."121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVXU9c6Jctz
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDx4UTZgEM8
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxSDReLpJwl
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡB5uV4toMOH
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF07qPMxmDo
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡx029mDYQPJ
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCKzlenc1Pr
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuH6oD2lqNh
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTKfon6rYel
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnjPnlfqHTT
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9Ov8ttuFso
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ50SaUf55V0
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXvw5v8E0qW
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSfmqNxNmgK
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡa074ZgGWpL
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLHCsT5Qr7D
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOQjhxYroyb
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3Xk3UN0ynt
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM6afyY7Ffo
121Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzSvdtQIfln
Penana
search
Loginarrow_drop_down
Registerarrow_drop_down
