Chris has stopped a war, befriended a witch, and lived in literal hell. But when he sets an unusually rich guy’s house on fire, it turns into a Chris trying to stop this “Man” from breaking the humans. Chris is determined to stop Man, even if it ruins his chance to come back home.

This story follows Mizuha’s daily life at her new high school, including her friendships and the challenges she faces. It also features the stories of her friends, exploring their backgrounds and past experiences.

Seperti biasa, kelanjutannya ada di web Karya Kontol ya hu.... 😁😁

Jangan lupa untuk follow, like, dan, komentar

On the decaying Arkangel-class vessel Exodus, the remnants of Earth’s fallen colonial empire cling desperately to survival. Amidst a mosaic of human descendants—from Americans and British to Chinese—and a vibrant community of non-human passengers, the Exodus drifts through the forsaken Alvereze sector, a silent tomb of lost worlds.

In the cavernous halls of the ark, the warriors gather for a solemn convocation—a graduation not of departure, but of duty. No longer cadets of a bygone academy, they are now sworn defenders of their crumbling home. Among them, twins Crispinand Lavinia(now known as Doctor Gentry) stand ready to embrace the legacy of vigilance. Under the steady command of Commander Oberonand his trusted XO Solstice, alongside the seasoned guidance of flight instructor Jasperand mentor Professor Fenn, these warriors prepare to face an uncertain future.

Even as a fractured ancient statue—a relic of a lost civilization—splinters in the void, symbolizing the decay of a once-mighty empire, an even darker threat looms. Magnus Voss, the enigmatic leader of the Obsidian Order, schemes from the shadows, his designs aimed at exploiting the Exodus’ vulnerability.

With every heartbeat echoing the fragile hope of a battered people, the defenders of the Exodus must rally together to hold the line against forces both external and internal. In a universe where survival is never guaranteed, their battle is not for conquest, but for the very right to endure among the dying stars.

"After that night I realized I can't justbe friends with her."

Can't Be Friends © emmalilius

U noveli je riječ o mladoj ženi izvanserijskih sposobnosti. Zove se Gilah. Kako se tekstovi polako nižu, stječe se uvid kako je do tih sposobnosti došlo i kakvu to sudbinu povlači za sobom. Osim likova, važnu ulogu imaju i specifični geolokacijski prostori u kojima se radnja događa. Baza je Izrael, odnosno Bliski istok, ali ne staje na tome. Naime, radnja 'skače' po cijelom svijetu...

Kasi Williams, a young black woman from Detroit, has always found solace in the quiet strength of her independence. After the tragic loss of her parents in a devastating car accident when she was just a child, she and her older brother Jason clung to each other, building a life from the fragments of their shattered world. But when Jason is killed in a police shooting ruled an "accident," Kasi's heart is left in ruins. Seeking escape from the pain, she leaves everything behind and retreats to a serene, distant village in China, where the rolling hills and tranquil rivers offer a fragile promise of peace.

There, she meets Tang Wei Long (唐伟龙), a man whose name echoes wealth and prosperity, but whose life is shrouded in the cold isolation of his family's industrial empire. The Tangs, owners of a vast network of electronics factories in the bustling industrial hub of Suzhou, Jiangsu Province, are known for their power and influence. Yet, Wei Long is drawn to Kasi not for her knowledge of his wealth, but for her authenticity-a rare gem in a world of superficial admiration.

When Wei Long first hears Kasi singing to a group of children, her voice carried a haunting beauty that stirs something deep within him. But as he tries to break through the walls she has built around her heart, he realizes that love may be the one thing his fortune cannot buy.

Will Wei Long's relentless pursuit of Kasi's heart be enough to mend the fractures of her past? Or will the weight of their differences keep them forever apart? Dive into this emotionally charged journey and discover if love can bloom where the world least expects it.

NOTE: I will be updating this story every Saturday and Sunday.

Book cover image isn't mine, it's from Pinterest.

MARSEL: GİRİŞ:

Gecenin karanlığı Karen şehrini ışıl ışıl parıldatırken benim evim olan Marsel ormanını karanlık hapsetmiş  sadece ay ışığıyla ve ateş böceklerinin ışığıyla parlıyordu. Her yerde uçan muhafızlardan saklanarak  büyük şatafatlı köprünün altına atladım. Karanlık iyice bastırmış tüm o güzel gökyüzünün ışıltısı Karen nehrinin dalgalanan suyuna yansımış içimi bir nebze de olsa huzur vermişti.

Büyük çam ağaçlarının arasından geçerek  Marsel ormanının derinliklerindeki evime gittim. Uzaktan görünen yanmış harabe evime koşarak bahçesinden içeriğe girdim. Karşımda bana doğru bakan bir çift mavi göz ile karşılaştım. Bu mavi gözler daha önceden birkaç kez öldürmeye teşebbüste bulunduğum büyük  prensin gözlerinden başkası değildi. Burada kaldığımı bulduğuna göre tüm muhafızlar burada karanlık ormanın içinde bir yerlerde pusudaydı. Gayet rahat bir tavır takınarak ona doğru yürüdüm. Prens sorgularcasına tek kaşını kaldırarak evimi gösterdi.

‘’Demek kraliyet düşmanı  Yuan’ın küçük kızı sensin… Ablana hiç benzemiyorsun. Aslında  seninle  bir derdim yoktu hatta canını bile bağışlamıştım. Benim sayemde hayattasın. Ama  bakıyorum da tam bir aptalmışım. Anası ne olsun ki  kızı öyle  olsun.  Benden pek haz etmediğini hatta öldürmek için her şeyi yapacağını biliyorum. Yani duygularımız karşılıklı…  Ama  kötü haber… hahahahahhh.  Sen beni öldürme şansını büyük bir arayla kaybettin küçük kız…’’

Gülerken baya eğlenen prens eliyle öldürün işareti vererek  birkaç muhafızı uçarak kolumdan tuttu. Sadece kin ve öfkeyle prense baktım.

‘’Sen ve o lanet krallığınız batsın. SEN GÖRDÜĞÜM EN BÜYÜK KORKAKSIN! Beni bile yenemeyecek kadar güçsüz olduğun için muhafızlarına güveniyorsun.  Annemi öldürüp, tüm ailemi katlettiniz. Bir de pişkin pişkin beni bağışladığını mı söylüyorsun! Asıl sen büyük arayla beni öldürme şansını kaybettin. Kendi ayaklarınla ölüme hoş geldin prens!!’’

Takındığım tavır prensi hiç etkilemişe benzemiyordu. Hatta eliyle muhafızlarına  hızlanın işareti verip arkasına döndü. Bu sırada kraliyet muhafızına savurduğum tekmeyle kenara fırlattım. Diğer muhafızın bacağına sapladığım kılıcımın keskinliğiyle yere düşmesini sağladım.  Ardından kafasını kırmamla  prense doğru uçtum. Prensin  önüne geçtiğimde kılıcımı ona doğru uzatarak  savunmaya geçtim.

‘’Bak küçük kız hala şansın varken bırak savaşmayı yoksa sende…’’

Daha lafını bile bitiremeden Prense doğru zıpladım ve kılıcımı ona sapladım. Gözlerine büyük bir  öfkeyle bakarak:

‘’Artık ölmek umurumda değil. Ama yanımda senide götürmekten büyük onur duydum büyük prens!’’

Prense sapladığım kılıcı daha da derine sapladım. Ağzından çıkan kan yüzümü boyarken arkamdan bana da saplanan kılıçla yere düştüm. Tüm muhafızlar etrafımızda toplanırken prens de yere yanıma düştü. Onun suratına bakarken bana savrulan kılıçlar kolumu ve bacağımı kesiyordu. Acıyan vücudumun tüm parçalarına rağmen prense doğru elimi uzattım. Muhafızlar prensi kaldırmaya çalışıyorlarken sapladığım kılıcı tüm gücümle geri çektim. Prensin vücudundan çıkan kanlı kılıcım yere düşerken prensin gözleri kapandı. Herkes onunla ilgilenirken vücudum yeterince kan kaybetmiş artık intikamımı almış onurlu bir şekilde ölüyordum. Tüm muhafızlar prensi götürürlerken ormanın içinde tek başıma ölüyordum. Etraf artık çok sessizleşmişti.  Yüzümdeki gülümsememi hiç silmemiştim. Ruhum artık istediği gibi huzura kavuşuyordu.  Gözlerim artık bana çok ağır gelmeye başlamıştı.

Ben Yuan’ın kızı Elisa ailemin intikamını sonunda aldım….

Ember is a fifteen year old who recently came out as nonbinary, their family disowned them for it. Right after Ember’s announcement, queen Saranya died, the patriarchy crashed into tyranny and chaos. Her husband Mrithun became the sole leader and made everyone pledge allegiance to him and those who didn’t were named traitors. He moved everyone who pledged their allegiance in to Golool. Which Ember has nicknamed Broury, the broken city. When Ember stumbles upon a boy that’s near death they stops and takes care of him, the boy is about their age maybe a year older than them. But, she might have just sealed her death warrant, they have no idea who they just saved and it might kill her because someone wanted him dead and now they’ve intervened and messed up ,whoever did it, their plan. But most importantly they don’t know the thing that might save them is buried deep inside them.

Quick note: When I refere to Ember I will use they/them. Ember did not try to kill the boy.