This is a story about two brothers who were taken from their mother because she could not take care of them.They are put in a foster home in a world that they do not understand, a world where Religion and Church are more important than family.The only thing the two boys want is to be loved by a familyIs this possible?

Give me items of faith for any religion you want (Christianity [Of any kind], Taoism, Buddhism, Hinduism, Greek, Roman, Norse, Celtic, Mayan, Incan, Aztec, Shinto, Zoroastrianism, Judaism, Islam [Of any kind], Satanism, Sikhism, Jainism, Shamanism, Bahá'í Faith, Confucianism, Rastafarianism, Sufism, Druze, Wicca, Juche, Raelism, Scientology, Hare Krishna, Unitarian Universalism, Spiritism, Druidism, Animism, Falun Gong, Eckankar, Cao Dai, New Age religions, various Native American, African, and Aborigine religions, Tengrism, Nativism [Taiwan], Sumerian, Assyrian, Babylonian, Mandaenism, Yazidism, Manichaeism, Gnosticism, Mithraism, Dodekatheism, Rodnovery, Dravidian Folk Religion, Ayyavazhi, Vodou [Voodoo], Santeria, Luciferianism [Distinct from Satanism], et cetera, et cetera), and I'll tell you it's origin, in etymology and in purpose. If it's related to a particular deity, I'll tell you what I can find about it.

I'm gonna start with the inverted cross.

Obviously, keep in mind, this will be religious commentary. If you have negative relationships with any of these, do not read those sections. I will list the item and the religion in the title of each chapter. Thank you.

God, thank You once again. I won't mess this up anymore... I repent!!

We're nothing without God. I'm sorry God for all of my sins.

(A bit of background, this story has been one that I have been working on and updating since I got my first laptop in 2016. I have finally settled on what it was supposed to be and was actually working on getting this published but school stopped me when I got to busy. I have 28 chapters of this story finished and am gonna be uploading about five chapters a week till we catch up. Hope you enjoy it)

Ivy Oren is a lot of things, some would call her the heir to a throne she doesn't want, some would call her a prodigy, and some would claim she is a liar, a brat, an evil serpent. However, to Ivy, she doesn't know who she truly is or what she truly wants to be. She never imagined that one mission would send her down a rabbit hole, and  into a faith she was told to hate. Born to the snake charmers of the jepei world, Ivy is sent on her first true mission from home, to kill a young girl named Ori Oikawa, who has made an enemy of a brillant woman who lives in the city that never sleeps. During this mission, she lets someone into her heart, a man that she begins to call Immanuel, a man that seems to know more about her than even she knows about herself.

Ivy is a prodigy, a genius fighter, but how can she win against a girl who doesn't seem that bad, that wants her help, and who serves a God that has never lost a battle, that has never lost a fight, whose warriors have never lost when his hand is on their life?

Songs from the amazing Amavikka religion and culture Fialleril made, set in the harsh desert sands of Tatooine and guarded closely by the slaves.

Fialleril can be found on Tumblr or AO3.

The people of Tarun Island are peaceful, the island is a safe haven for adults and children born with the gift of jepei. An energy that is drawn from nature, an energy that lets them create and communicate their animal spirit. Jepei users have spanned throughout history, have caused events, and lived through things that many would find fake. One thing is kept from their people, a group that travels across the world and finds information that has gone missing. Scrolls older than the first people, relics that have sunk deep into the sea. Treasure that is worth a fortune. Answers to question that could change the way the world is looked at, truths about gods and goddesses that could destroy religions. The last group has finally retired and it is time for a new team to begin it's journey. A new team of six students each with a unique gift.

E.mily.

X.Xavier.

O.Olivia.

D.aniel.

U.Nique.

S.Sarah.

These six students have been brought together to be the 15th generation of Tarun's project to gather information. They are known as Project EXODUS. And their first protect? Find what happened to The Tower of Babel and the relic and creature that was used to shatter that attempt to reach God's Glory. Six students, each with different issues, one that can only be faced together, not as a team, or friends, but as one family. However, what can you do when one simple journey to find information leads you into darkness so black that you can barely see?

Fight as one.

(This is the 2nd story that I will be posting every two weeks, along side with my first story Chasing My Mother's Sins. So please check that one out as well.Will be getting another cover made soon as well.)

The questions in my head are endless. Every time I ask a question I can't find the answer, it drives me to madness. The voices inside me keep calling me pathetic.  And I wake up in a place that looks like my home, but it's not my home. I know this. I'm sure of it.

Dünya gözlerimin bana oynadığı oyunla dönüyor. Bir yanıp bir sönen, gözlere işkence eden ışıklandırmalarla başım ağrıyor.  Kısık, buğulu bir ses yankılanıyor kulaklarımda. Düşünüyorum neden diye bir kez daha. Ne zaman sorsam cevap veremediğim bu sorulara bir kez daha cevap arıyorum. Neden insanlar dinlerde, mitlerde iyi ve kötü diye ayrılmaz? Neden ibadet eden, ibadet etmeyen şeklinde ayrılır. İnsan olmamız için iyi olmamız neden yetmiyor tanrılara. Ben neden sırf görmediğim bir şeye ibadet etmedim diye cezalandırılacağım? Bu mantıklı mı? Düşünüp sorguladıkça çevremin istemediği birisine dönüşüyorum. Peki ya ben böyle istiyorsam. Niye hep ben düşünüyorum, niye hep ben evet demek zorundayım? Niye? Kimine göre iyidir sorgulamak çünkü kendisini geliştirir ve yargılanmaz çevresi tarafından o kişi. Peki ya ben kıstım burada. Sesimi çıkaramıyorum. Sadece bu sorularla da değil, bu soruların getirdiği tonlarca yük ya çevrem kabul etmezse beni, ya her şeyi daha boktan hale getirirsem diye düşünmekten, kafamı meşgul etmekten yoruldum. Bu sorular uyutmamaya başladılar beni. Ya bir cevabı yok ya da ben bulamıyorum. Bu düşüncelerle boğuştuğum sırada mide bulantımda ortaya çıkıyor. Ayaklarım benden bağımsız hareket ediyor. Şu an beynimin değil ayaklarımın beni yönlendirdiğine yemin edebilirim. Ayaklarım bir noktada durduğunda yarım yamalak düşünebilen beynim, kapı olduğunu düşündüğü yerden içeri giriyor. İşte her şey burada son buluyor. Beynim bana oyun oynuyor sanki. Dün akşamdan kala hatırladığım tek şey bunlar. Bu çakırkeyif kafamla eve gelebildiğim için gülümsüyorum kendime. Ama bir sorunum var. Bir evin içinde bulunuyorum ama evim değil. Evin boyası benim evimin boyasına benziyor. Duvardaki tablolar, konsoldaki saksı ve Libertas Heykeli… Evime benziyor ama evim olmadığına eminim. Evi incelemeyi kesip bir insan arıyorum ama bulamıyorum. Kimsenin olmadığına emin olduktan sonra çıkmaya karar veriyorum ve evet yine bir sorun kapı kilitli. Gördüğüm her yere bakıyorum. Çekmeceler, koltuğun altı, yastık kılıfları fakat yok, anahtar yok. Balkona çıkıyorum belki atlayabilirim diye ama beş katlı bir apartmanın sondan bir önceki dairesindeyim. İhtimaller geçiyor kafamdan atlarsam kafamı çarpabilirim, en iyi ihtimalle kırıklar ve çiziklerle atlatırım. Fakat bu en iyi ihtimal. En sonunda balkondan içeri girip bir koltuğa oturuyorum. Sıralıyorum soruları kafamda. Nasıl geldim, kimin evi, birisi mi getirdi, getirdiyse neden yok, neden ev kilitli, neden çıkmama izin yok? Bu düşünceler sinirimi bozuyor. Bir telefon, bir haberleşme aracı arıyorum ama yok. Sanki bir şey beni bastırmak, kısıtlamak istiyor gibi. Tekrar ayağa kalkıyorum. Yaklaşık 1.5 cm olduğunu düşündüğüm kapı deliğinden bakıyorum karşı daireye. Maviye boyanmış bir ahşap kapı ve muhtemelen ev sahibi tarafından kapının üzerine resmedilmiş simgeler. Bu bana hem uzak hem de yakın olan kapı sayesinde düşüncelerimden biraz uzaklaşıyorum. Kapıya vuruyorum birkaç kez duyan vardır diye ama yok. Çıkamıyorum bu lanet yerden. Tekrar koltuğa gidiyorum ve yatıyorum bu sefer.

Can't say he made you do it...

Press Shift+Enter for multiple line breaks.

Religion is a massive part of people's lives and Society is very much influenced by it.What happens when you do not have the same beliefs as others? If people knew, they would judge you and think you were the worse person ever.Would you hide it and act to be like them?Would you admit it?Would you be confused?What would happen if they ever found out?This story is about the experiences of an 11-year-old girl when her family moved to a new village.